PRACOWNIA DZIEWCZYN

Agnieszka Żuber, Lekka: Z muzeum w rękodzieło, czyli o sile kruchej porcelany, która popycha do działania

Pierwsze skojarzenie z porcelaną? "Laleczka z saskiej porcelany" w wykonaniu Majki Jeżowskiej? Zestresowana Elizabeth usilnie starająca się nie wypuścić z ręki porcelanowej filiżanki z cennego serwisu Hiacynty (mowa oczywiście o bohaterkach brytyjskiego serialu "Co ludzie powiedzą?")? A może wycieczka do Chin lub Drezna? 

Tak się składa, że moja dzisiejsza rozmówczyni jest znawczynią porcelany. Ba! "Cierpi" na chorobę porcelanową, która u niej objawia się opowiadaniem - w sposób bardzo interesujący! - porcelanowych historii. Założę się, że dzięki Agnieszce wielu sceptyków spojrzało bardziej przychylnym okiem na tego szczególnego rodzaju ceramikę. A może dla Ciebie to tandeta i kicz? Wiedza, piękne opowieści i entuzjazm Agnieszki mogą Cię przekonać, że jest inaczej. 

Agnieszka Żuber. Założycielki warszawskiej pracowni porcelany i stali szlachetnej „Lekka”. Aga studiowała historię sztuki i italianistykę, a poza pobieraniem nauki pracowała wtedy w muzeum jako edukatorka. Idąc na studia, wiedziała, że chce pracować w muzeum. Na studiach dostąpiła jednego ze swoich olśnień: zachciała zajmować się zbiorami porcelany. Po stażach, wyjazdach, praktykach dostała się na stanowisko kuratora porcelany w muzeum z pokaźnych rozmiarów, ważną kolekcją. I co? Żyła długo i szczęśliwie i koniec bajki? Jak mówi Agnieszka, „praca marzeń okazała się nią nie być”. Dlaczego? Odpowiedź w odcinku. 

Miała być kariera naukowa, chłodne wnętrza muzeów, archiwa, a jest piec rozgrzany do tysiąca dwustu pięćdziesięciu stopni i tworzenie cudeniek z porcelany - kruchej, a jakże wytrzymałej. Dzisiaj Aga mówi, że jest w dobrym miejscu i niczego nie żałuje. Sama ustala zasady swojej pracy, wsłuchując się w swoje potrzeby. Kolczyki meduzy i wodorosty? Nikt nie zabroni, a jeszcze okaże się, że rozejdą się jak ciepłe bułeczki. 

Zapraszam do wysłuchania rozmowy o muzeach, historii sztuki i czego na lekcjach historii brakowało Agnieszce. O szukaniu działania i nowym marzeniu powrotu do muzeum, ale w zupełnie innej formie. 

Polecenie Agnieszki do Kanonu Lektur Pracowni: 

Książka:

"Biały szlak. Podróż przez świat porcelany" - Edmund de Waal

*

Strona pracowni Agnieszki: https://taklekka.pl/

Instagram Agnieszki: @tak.lekka

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod  

Meta (Fb) Pracownia Dziewczyn @pracowniadziewczyn 

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Marta Sziłajtis-Obiegło: O rejsie dookoła świata i pozwoleniu sobie na bycie innym

Jako 23-latka i najmłodsza Polka samotnie opłynęła świat. Kapitan Marta Sziłajtis-Obiegło. Choć urodziła się w Poznaniu, to przez lata związana była z Gdynią i morzem. Przygodę z żeglarstwem rozpoczęła w liceum. Na pokład po raz pierwszy weszła w Kiekrzu, ale kiekrzańskie wody wkrótce okazały się dla niej zbyt płytkie i łatwe. 

Marta jest absolwentką kierunku Turystyka i Rekreacja na Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Studiowała "plan B", bo na studia "plan A" w tamtym roku nie chcieli jej przyjąć. W 2008 roku wyruszyła z mariny w Puerto La Cruz w Wenezueli ku przygodzie jachtem Mantra Ania. Po 358 dniach i przepłynięciu łącznie ponad dwudziestu pięciu tysięcy mil 20 kwietnia 2009 wpłynęła do tego samego wenezuelskiego portu, witana przez przyjaciół, ambasadora Rzeczypospolitej i dziennikarzy, którzy śledzili rejs Marty dookoła świata. Pytanie dlaczego zdecydowała się opłynąć glob uważa za zbędne (sic!).

Dzisiaj Marta żyje i pracuje na lądzie, ale misja, którą sobie obrała wcale nie należy do prostych. Jak pisze “zdrowe, szczęśliwe i ambitne dziewczynki od kilku lat leżą mi na sercu”. Sama nie napotkała na swojej drodze wielu problemów wynikających z bycia w cudzysłowie w niewłaściwej roli, ale jak mówi: im dłużej żyje, tym bardziej chciałaby na takie sytuacje przygotować swoje dzieci. Dzisiaj Marta jest mamą (chłopca i dziewczynki.... zastanawiamy się, które jest łatwiej wychować...?), ale pod swoimi skrzydlem ma też około 120 dzieci w placówce Montessori, którą prowadzi w Poznaniu.

Jak z dzisiejszej perspektywy Marta patrzy na swój samotny rejs dookoła globu? Jakie wspomnienia zostały w niej do dziś? Co na podstawie swoich przygód i wyborów chciałaby przekazać młodszym dziewczynom? I dlaczego dzisiaj zajmuje się edukacją i wychowaniem najmłodszych? O tym dziś w Pracowni.  

 

Polecenia Marty do Kanonu Lektur Pracowni: 

Książki:

"Dodaj mi skrzydeł! Jak rozwijać u dzieci motywację wewnętrzną?” - Joanna Steinke-Kalembka

“Mit przedsiębiorczości. Dlaczego większość małych firm upada i jak temu zaradzić” - Michael E. Gerber

“Self-reg. Jak pomóc dziecku (i sobie) nie dać się stresowi i żyć pełnią możliwości” - Stuart Shanker, Barker Teresa

Film:

“Spotkania na krańcach świata” reż. Werner Herzog

*

Rejs dookoła świata: http://www.mantra28.pl/marta/

Przedszkole i żłobek Marty: http://www.montessoripoznan.pl/

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod  

Meta (Fb) Pracownia Dziewczyn @pracowniadziewczyn 

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Katarzyna Siuzdak, Science Mission: O radości dzielenia się wiedzą i kreatywności naukowców

W przededniu "Black Friday", czyli początku sezonu zakupów przed Bożym Narodzeniem w Stanach Zjednoczonych, zastanawiamy się czy łatwo jest popularyzować naukę na Instagramie bez kodów rabatowych, a z pomocą niejednokrotnie szalonych eksperymentów i grupy ludzików z klocków LEGO. 

Moim gościem jest Dr hab. inż. Katarzyna Siuzdak, jej instagramowym obserwatorom bliżej znana jako Profesor Kasia czy Science Mission. Naukowczyni. Kierowniczka Pracowni Materiałów Funkcjonalnych w Instytucie Maszyn Przepływowych im. Roberta Szewalskiego Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku. Eksperymentatorka, mentorka zespołu doktorantów i doktorantek.

Autorka prawie setki publikacji w czasopismach naukowych. Córka marynarza, starsza siostra, mama dwóch synów, którzy niejednokrotnie wcielają się w rolę asystentów eksperymentów Kasi na Instagramie. Laureatka Stypendium Ministra dla Wybitnych Młodych Naukowców i Stypendium START Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. Odbyła staż w Organic Electronics and Microsystem Research Group w Bordeaux.

W gdańskim laboratorium Kasia wraz z zespołem zajmuje się badaniem materiałów fotoaktywnych, które energię promieniowania mogą zamieniać na energię elektryczną i ich zastosowania a także badaniem sensorów elektrochemicznych.

W Pracowni Dziewczyn rozmawiamy o dzieciństwie Kasi spędzonym na wsi, opowieściach z podróży taty i naukach o edukacji od mamy. Pochylamy się nad eksperymentami w nauczaniu przedmiotów ścisłych... lub ich braku, reakcjami i odbiorcami eksperymentów na profilu Science Mission. Rozmawiamy na temat pytań i staramy się przekazać, że naprawdę głupie pytania nie istnieją. 

Poza tym Kasia opowiada o stażu we Francji i momencie, w którym upewniła się, że ścieżka naukowca jest dla niej. O planie studiowania medycyny, który się nie spełnił i ustąpił miejsca biotechnologii i fizyce, i o tym wszystkim, czego często nie widać, a co ma miejsce przed świętowaniem sukcesu w nauce.

Polecenia Kasi do Kanonu Lektur Pracowni: 

"Znikająca łyżeczka. Dziwne opowieści chemicznej treści" - Sam Kean

"A co Ciebie obchodzi, co myślą o Tobie inni? Dalsze przypadki ciekawego człowieka" - Richard Feynman

"Pi razy oko" - Matt Parker

"Zagubione w matematyce. Fizyka w pułapce piękna" - Sabine Hossenfelder

"Geniusz i obsesja. Wewnętrzny świat Marii Curie" - Barbara Goldsmith

"Einstein. Jego życie, jego wszechświat" Walter Isaacson

*

Kasia na IG: @science_mission

Instytut Maszyn Przepływowych PAN: https://www.imp.gda.pl/osrodki-naukowe/o3/o3z5/pracownicy/?tx_wecstaffdirectory_pi1%5Bcurstaff%5D=477&cHash=8320757111a66ef65cb85dee10e55aec 

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod  

Meta (Fb) Pracownia Dziewczyn @pracowniadziewczyn 

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Aga Alończyk, Isola: A jeśli moje największe sukcesy to były moje porażki?

Proszę się opatulić i wziąć kubek z ciepłym napojem, bo wjeżdża dziś bardzo poruszający odcinek. Poruszający do tego stopnia, że to prowadząca ma łzy w oczach... chociaż podczas rozmowy niejednokrotnie da się też usłyszeć śmiech. 

W historii mojej dzisiejszej rozmówczyni jest wiele szkół i rozdziałów edukacyjnych, ale dla mnie najważniejsze są te rozdziały, które składają się dziś na szkołę życia. A na ich stronach ludzie, którzy niejednokrotnie pomagali lub przeszkadzali na drodze Agi.

Aga Alończyk. Powiedzieć, że zajmuje się ceramiką, to jak zwrócić uwagę wyłącznie na wisienkę na torcie, która owszem jest interesująca, ale nie bardziej niż cała historia powstawania tortu, aby tę wisienkę móc na nim położyć. Zaczęło się od tego, że Aga miała zostać pianistką, a dziś fortepian kojarzy się jej z opresją. Później chciała zostać kucharką. Jednak mimo wielkiej pasji do gotowania, kucharką nie została, bo, jak pisze, “nie dała sobie rady z presją ze strony rodziny”. Studiowała filologię romańską, ale nie wspomina tego czasu zbyt ciepło. Była nauczycielką, a po godzinach fryzjerką, co często, niestety, nie mieściło się w głowach rodziców jej uczniów. Przez dekadę pracowała w korpo. Dziś mieszka w Belgii i mówi: „Kiedyś musiałam mieć plan na wszystko i wszystko pod kontrolą. Teraz wszystko jest chaosem, nie wiem co dalej i nie muszę. Jest dobrze! A jak będzie źle to zrobię coś z tym, bo w końcu dotarło do mnie, że umiem.”

I właśnie o tym "umieniu" rozmawiamy w Pracowni. Bierzemy na tapetę wymagania dotyczące bycia "najlepszą we wszystkim" i "wygrywanie złotych kalesonów". Mocujemy się z oceną społeczną, porównywaniem się z innymi i definiowaniem siebie przez pryzmat otaczających nas ludzi. Aga opowiada o spotkaniu z Sycylijką, która odkryła przed nią ceramikę, ucieczkach od szufladkowania i córce, która chce zostać sekretarką. I, z całym szacunkiem, ale nie masz pojęcia, jak ważną, według córki Agi, funkcję spełniają sekretarki. 

Polecenia Agi do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn:

"Genialna przyjaciółka” - Elena Ferrante

“Rozmowy z przyjaciółmi”, “Normalni ludzie” - Sally Rooney

“Powrót z Bambuko” - Katarzyna Nosowska

“Bezmatek” - Mira Marcinów

“Co robić przed końcem świata”, “Ucieczka od bezradności” - Tomasz Stawiszyński

“Bruksela. Zwierzęcość w mieście” - Grażyna Plebanek

"Bruksela Noir" - zbiór opowiadań pod redakcją Michela Dufranne

“Czuła Przewodniczka” - Natalia de Barbaro

"Podróż bohaterki" - Maureen Murdock

"Świat bez kobiet. Płec w polskim życiu publicznym" - Agnieszka Graff

"Niewidzialne kobiety. Jak dane tworzą świat skrojony pod mężczyzn" - Caroline Criado Perez

"Picasso. Biografia" - Henry Gidel

*

Isola na IG: https://www.instagram.com/isolaceramics/?hl=pl

Isola na Meta (Fb): https://www.facebook.com/isolaceramics 

Strona Isoli: https://isola-ceramics.com/ 

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod  

Meta (Fb) Pracownia Dziewczyn @pracowniadziewczyn 

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Anita ”Aife” Oblicka, fotografka i rękodzielniczka: O ucieczkach i powrotach, prawdzie i kobietach

Z opóźnieniem, bo siły odebrało choróbsko, ale jest! Nowy, ciepły, nastrojowy, czuły odcinek - rozmowa-rzeka, a o rzekach to akurat rozmawiamy sporo - z Anitą Oblicką, wielu znaną jako Anita Suchocka lub Aife. 

Kobieta, która ponoć w kręgach fotograficznych jest dobrze znana, a ja, przygotowując się do naszego spotkania, nie wiedziałam o niej nic. Ta rozmowa odkrywa Anitę przede mną, a może i osoby, które Aife dobrze kojarzą, dowiedzą się o niej czegoś zupełnie nowego.

Fotografka-samouk. Rękodzielniczka. Autorka albumu fotograficznego „Księga Przywołania” i e-booka “Prawda w Portrecie”. Założycielka marki Merry Meet Me. Mama. Po tacie odziedziczyła umiejętność kombinatorstwa i zaradność życiową; po mamie energię i zdolność do doszukiwania się dobrych intencji w ludziach. Co chciałaby przekazać swoim synom? Z czego jest dumna? Między innymi o tym dzisiaj w Pracowni.

Ale rozmawiamy też o ucieczkach Anity, fiasku, jakim okazały się studia na kosmetologii, byciu szafiarką i pierwszych krokach Anity w fotografii. Na jakie studia wróciła i kogo chciała swoim powrotem uszczęśliwić? Rozmawiamy całkiem sporo o spełnianiu oczekiwań innych i o uzupełnianiu własnej rzeki, gdy inni czerpią z niej wiadrami.

Poza tym, odcinek ten tłumaczy kim są parapeciarze i jeżdżący na boazerii, zaskakująco dużo rozmawiamy o kobietach, siostrzeństwie i staramy się zamknąć w słowach zjawiska, które się im wymykają. A na deser debatujemy o "Biegnącej z wilkami", "Czułej przewodniczce" i "Drodze artysty". 

 

Polecenia Anity do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn:

"Jaki pisać. Pamiętnik rzemieślnika" - Stephen King

"Urodzeni biegacze" - Christopher McDougall

“Ukochane równanie profesora” - Yōko Ogawa

“Grobowa cisza, żałobny zgiełk” - Yōko Ogawa

“Czuła Przewodniczka” - Natalia de Barbaro

*

Aifowy blog: https://www.aifowy.pl/ 

Merry Meet Me: https://merrymeet.me/ 

Fotografia: https://anitasuchocka.com/ 

Aife na IG i na Meta (dawniej Fb): @aifowy

Merry Meet Me na IG i na Meta (dawniej Fb): @merrymeetme

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod  

Facebook Pracownia Dziewczyn @pracowniadziewczyn 

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Iwona Blecharczyk, Trucking Girl: Gabaryty, trudne decyzje i kobieca moc za kółkiem

Dzisiejszą rozmówczynię udało mi się złapać w momencie przejściowym, a to sztuka, bo za tą kobietą naprawdę trudno nadążyć! Ten moment chwilowego zawieszenia i nasza rozmowa miały miejsce w sierpniu tego roku. Teraz, Iwona ponownie jest za kółkiem ciężarówki - tym razem swojej, wymarzonej... pięknej!

Iwona Blecharczyk, wielu znana jako "Trucking Girl", to zawodowy kierowca z ponad dziesięcioletnim stażem (z czego sześć lat spędziła w tak zwanych "gabarytach", czyli transporcie specjalistycznym). Pochodzi z Kosztowej, małej wsi w województwie podkarpackim. Córka nauczycieli, ale z kariery nauczycielki zrezygnowała. Czy przewiozła 100 śmigieł elektrowni wiatrowych i tym samym stała się profesjonalistką w transporcie materiałów o niebotycznych kształtach i rozmiarach? Odpowiedź w tym odcinku... 

Z Iwoną rozmawiam o uczuciach, które towarzyszą odchodzeniu z pracy, trudnych decyzjach, którymi musimy się "stać" i o błędach i lekcjach - zerwanych błotnikach, niebezpiecznych postojach, toksycznej relacji i nieporozumieniach z pilotami i innymi kierowcami. 

Poza tym, pytam Iwonę skąd czerpie energię, bo ma niespotykany apetyt na życie... lub na kilka równoległych żyć. O wyróżnienie tytułem Barbie Shero i czy czuje, że jest inspiracją dla innych osób, a w szczególności kobiet. Dlaczego porzuciła pracę w szkole i co taka osoba jak ja, czyli bez prawa jazdy, potrzebowałaby, aby ruszyć jej śladem. 

Polecenia Iwony do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn:

"Alchemik" - Paulo Coelho 

*

Strona Iwony: https://supertrucker.com.pl/

Strona Imagination Transport: https://imaginationtransport.eu/ 

Iwona na IG: @iwonablecharczyk_official 

Iwona na Fb: Iwona Blecharczyk Trucking Girl oraz Iwona Blecharczyk

Iwona na YouTube: https://www.youtube.com/c/IwonaBlecharczyk 

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod  

Facebook Pracownia Dziewczyn @pracowniadziewczyn 

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Justyna Olko: O języku nahuatl, dekolonizacji badań naukowych i obronie pasji

Według bazy danych Etnologue prowadzonej przez organizację Summer Instytut of Linguistics, na świecie istnieje ponad siedem tysięcy języków. Mowa tutaj o uznanych językach, liczba ta nie zawiera dialektów. W takim razie jak to się stało, że w tym morzu najróżniejszych języków, a co za nimi idzie morzu historii, ludzi i kultur, prof. Justynę Olko zainteresował język nahuatl, język z grupy uto-azteckiej, którym w różnych jego odmianach posługuje się ponad 1.5 miliona osób żyjących w Meksyku?

Dzisiaj moją rozmówczynią jest prof. Justyna Olko – dyrektorka Centrum Zaangażowanych Badań nad Ciągłością Kulturową na Wydziale "Artes Liberales" Uniwersytetu Warszawskiego. Historyczka, etnolożka, socjolingwistka, specjalizująca się w badaniu międzykulturowej, społeczno-politycznej i językowej historii Mezoameryki. 

Wyróżniona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski – Polonia Restituta. Zwyciężczyni w konkursie Falling Walls, organizowanego przy corocznej konferencji naukowej w Berlinie, na której prezentowane są prace naukowe międzynarodowych naukowców z różnych dziedzin. W uzasadnieniu nagrody dla prof. Justyny Olko napisano “za burzenie murów między akademią i lokalnymi społecznościami na rzecz różnorodności językowej.”

Dzisiaj w Pracowni Dziewczyn rozmawiamy właśnie o tym burzeniu murów między akademią i rdzennymi społecznościami, burzeniu murów w sobie, dekolonizacji badań naukowych i potrzebie właściwej postawy badaczek i badaczy w pracy z lokalnymi społecznościami. 

Prof. Olko opowiada o obronie swojej pasji i zainteresowań, kiedy w jej otoczeniu brakowało wspierających nauczycieli, o potrzebie wsparcia kobiet wkraczających na naukowe ścieżki kariery i poczuciu misji.

Rozmawiamy o wadze wielojęzyczności, potrzebie lepszego sposobu komunikowania badań, by nauka docierała do szerszego społeczeństwa a na koniec prof. Olko dokłada kilka interesujących tytułów do kanonu lektur Pracowni Dziewczyn. 

Polecenia Justyny do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn:

Książki:

"Braiding Sweetgrass: Indigenous Wisdom, Scientific Knowledge and the Teachings of Plants" - Robin Wall Kimmerer

"Fioletowy hibiskus" - Chimamanda Ngozi Adichie

"Amerykaana" - Chimamanda Ngozi Adichie

"Wszyscy powinniśmy być feministami" - Chimamanda Ngozi Adichie

Filmik:

"How Wolves Change Rivers" - dostępny na YouTube

*

Strona Justyny Olko: http://www.jolko.al.uw.edu.pl/ 

Strona Wydziału "Artes Liberales" UW: http://al.uw.edu.pl/kadra/olko-justyna/ 

Justyna Olko na IG: @justynaolko

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod 

Facebook Pracownia Dziewczyn @pracowniadziewczyn

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Marta Gardolińska, dyrygentka: O misji, zaufaniu i wypadającej z ręki batucie

W historii dzisiejszej rozmówczyni spotykają się dwa światy - świat sportu i muzyki. Jako absolwentka szkoły muzycznej pierwszego i drugiego stopnia, chciała połączyć marzenie o byciu fizjoterapeutką (aby dbać o dobrostan muzyków) ze studiami na Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Jednak kiedy przyszedł czas ostatecznej decyzji, musiała skupić swoją uwagę na jednej dziedzinie. Wybrała dyrygenturę. Dziś, choć początki po studiach nie były łatwe (jak dla wielu absolwentów i absolwentek dyrygentury), jest dyrygentką i dyrektorką muzyczną Opéra national de Lorraine w Nancy. 

Marta Gardolińska to miłośniczka kawy, kobieta o niezwykłym intelekcie, elokwencji i sposobie bycia. Poliglotka. Tim Ashley, krytyk opery i muzyki klasycznej dla Guardiana nazywa ją "artystką, z którą należy się liczyć". Pierwsza w historii kobieta kierująca Operą Narodową Lotaryngii.

Dzisiaj w Pracowni Marta opowiada o dzieciństwie pełnym sportu i muzyki, podstawach dyrygentury, a także dlaczego dyrygentura odpowiadała jej o wiele bardziej niż gra na instrumencie. Rozmawiamy edukacji muzycznej w Polsce, o misji i ideałach Marty, sukcesach i porażkach, czy kiedykolwiek batuta wypadła jej z ręki a także o reakcjach muzyków na film "Whiplash". Rozmawiamy otwarcie i szczerze, miejscami filozoficznie. 

Polecenia Marty do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn:

"Dare to Lead: Brave Work, Tough Conversations, Whole Hearts" - Brené Brown

Opera "Carmen" Georges'a Bizeta w nagraniu z Nicolai Gedda w roli Don José i Marią Callas jako Carmen. 

*

Strona Marty: https://martagardolinska.com/

Profil Marty na stronie agencji Askonas Holt: https://www.askonasholt.com/artists/marta-gardolinska/ 

Opéra national de Lorraine w Nancy: https://www.opera-national-lorraine.fr/en/ 

Marta na IG: @martagardolinska

Marta na Facebooku: @gardolinskaconductor 

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod 

Facebook Pracownia Dziewczyn @pracowniadziewczyn

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Ewa Matyja, malarka: Intuicja, malowanie emocji i poszukiwanie szczęścia

Dzisiaj Pracownia Dziewczyn łączy się z Bali, gdzie mieszka i tworzy malarka, Ewa Matyja. Absolwentka studiów biznesowych, która przez 10 lat, mieszkając jeszcze w Irlandii, z oddaniem poświęcała się wspinaczce po korporacyjnych szczeblach kariery. Do momentu, w którym to okazało się, że zdobycie wymarzonej pozycji przyniosło jedynie... tymczasowe poczucie szczęścia. 

Mówi, że do 31. roku życia wiedziona była racjonalnym podejściem do podejmowania decyzji. Od pięciu lat podąża za intuicją, a ta zaprowadziła ją przez Kanadę, Tajlandię, Chiny, aż do Indonezji. Dziś Ewa może mówić o długotrwałym poczuciu szczęścia - wolności tworzenia, życiu z naturą i odkrywaniu siebie. 

W Pracowni, Ewa, artystka-samouk, opowiada o prawie nieustającym procesie uczenia się, rezydenturach artystycznych i o poznawaniu Bali. Poza tym, rozmawiamy o siostrzeństwie, byciu szczęściarą w otoczeniu kobiet oraz o strachu, który pojawia się przed rozpoczęciem pracy. 

Ewa przemyca porady dla początkujących artystek i artystów, uzupełnia Kanon Lektur Pracowni ważnymi pozycjami wspierającymi kreatywne dusze i... zostaje zainspirowana wyrażeniem, które być może stanie się tytułem jednego z jej przyszłych obrazów.

Polecenia Ewy do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn:

Książki: 

"Art, Inc.: The Essential Guide for Building Your Career as an Artist" - Lisa Congdon

"Big Magic" - Elizabeth Gilbert

"How to Be an Artist" - Jerry Saltz

"Art/Work: Everything You Need to Know (and Do) As You Pursue Your Art Career" - Heather Darcy Bhandari & Jonathan Melber 

*

Strona Ewy: https://www.ewamatyja.com/ 

Ewa na IG: @ewamatyja

Ewa na Facebooku: @ewamatyjaart  

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod 

Facebook Pracownia Dziewczyn @pracowniadziewczyn

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Aneta Benc-Lichocka, ABL Atelier: Z pasją o ceramicznym biznesie po 50-tce, perfekcyjnym sprzątaniu i odwadze

W myśl powiedzenia "lepiej późno niż wcale", Aneta Benc-Lichocka po 28 letniej przerwie od obcowania z gliną otworzyła małą, ale własną, pracownię ceramiczną ABL Atelier. Traf chciał, że na swoje 50. urodziny otrzymała piec do wypalania ceramiki od najbliższych i, zasadniczo postawiona przez nich przed faktem dokonanym, dziś sprzedaje ceramiczne formy użytkowe w duchu japońskiej estetyki wabi-sabi. 

Aneta jest absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu (dzisiaj: Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu). Uzyskała Dyplom z Projektowania Mebla, ale nigdy nie pracowała zawodowo. Jednak zdecydowanie nie próżnowała, bo oprócz bycia wszystko-ogarniającą (perfekcyjnie!) "menadżerką domowego ogniska", przez lata udzielała się w Radzie Rodziców szkoły podstawowej, do której uczęszczała jej córka Natasza, a wcześniej i ona sama. Rozmawiamy o tej szkole, co Aneta w niej ceniła i ceni, a także o wychowawczyni, która po latach niesamowicie Anetę zainspirowała. Jednak w naszej rozmowie prym wiedzie temat zmian myślenia. 

“Całe życie trzymałam się pewnej chorej prawdy - najpierw obowiązki, później przyjemności," mówi Aneta. "Oczywiście na te twórcze przyjemności już nie starczało czasu. Przełom w myśleniu to pewien plakat wyszukany w internetach z hasłem: CZYSTY DOM JEST OZNAKĄ ZMARNOWANEGO ŻYCIA. I tu olśnienie, przecież nie będę mistrzynią olimpijską w sprzątaniu, po co mi bycie perfekcyjną panią domu!” Dzisiaj w Pracowni między innymi o drodze do porzucenia perfekcjonizmu i jak w zmianie myślenia pomogła Anecie Matka Natura. 

Dodatkowo o pochłanianiu się bez reszty projektom, które w duszy grają (och, czego ta Aneta nie wymyśli!), studiach artystycznych na przełomie wieków, odkryciu, że należy pokazywać co się robi, bo inaczej jest ryzyko, że nikt nas nie znajdzie i o tym, jak często o wiele łatwiej jest nam zmienić coś w otoczeniu - przeorganizować ogród, wyremontować dom, ściąć włosy - niż zmienić nasze przekonania czy sposób myślenia. 

W tej rozmowie nieprzerwanie towarzyszy nam strach, odwaga i "co ludzie powiedzą". Jednak odwagi Anecie nie można odmówić. I nie chodzi tu tylko o biznes. Wszak wspaniale radzi sobie także w roli podcastowej debiutantki. 

Polecenia Anety do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn:

Książki: 

"Baśń o wężowym sercu" - Radek Rak

"Wszystko da się ogarnąć" - Marie Forleo

Programy telewizyjne:

"Kupiliśmy sobie zamek" - Domo+

"Wielkie Projekty" - Domo+

*

Strona i sklep ABL Atelier: https://ablatelier.com/ 

ABL Atelier na IG: @ablatelier

ABL Atelier na Facebooku: @ablateliercom

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod 

Facebook Pracownia Dziewczyn @pracowniadziewczyn

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Karolina Bednarz, Tajfuny: O popełnianiu błędów, japonistyce na Oksfordzie i pisaniu książki

Czy pisanie książki to praca zespołowa? Czy nauka musi być męczarnią czy jednak można też solidnie nauczyć się, choćby znaków kanji, ucząc się na luzie? Aż wreszcie czy Tajfuny - wydawnictwo i kuratorska księgarnia, które narodziły się z pasji do kultury i literatury pięknej Azji Wschodniej - to sukces według Karoliny? 

Moją dzisiejszą rozmówczynią jest Karolina Bednarz - japonistka, współzałożycielka i szefowa Tajfunów. Absolwentka wydziału japonistyki na Uniwersytecie Oksfordzkim, autorka bloga "W krainie tajfunów" i reportażu "Kwiaty w pudełku. Japonia oczami kobiet" wydanego nakładem Wydawnictwa Czarne. Absolwentka Polskiej Szkoły Reportażu. 

 

W Pracowni Karolina opowiada o przełomowym lecie, kiedy stwierdziła, że jednak nie widzi się w kitlu chemiczki i wolałaby studiować japonistykę. Czy swoją decyzją zakomunikowaną na początku III klasy liceum zaszokowała nauczycielkę chemii? To mało powiedziane! 

 

Rozmawiamy o presji i stresie studiów na Oksfordzie, zderzeniu oczekiwań z rzeczywistością i jak diametralnie inne podejście do popełnionych błędów miały inne osoby studiujące wraz z Karoliną. Poza tym Karolina opowiada o powstaniu Tajfunów i "karczowaniu drogi" wspólnie z Anną Wołcyrz, trudach pisania pierwszej książki oraz odwadze kobiet i potrzebie szacunku w mowie o ich pracy i biznesach.

 

Polecenia Karoliny do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn:

Książki: 

"Dlaczego śpimy. Odkrywanie potęgi snu i marzeń sennych" - Matthew Walker

Koreańskie seriale (K-dramy):

"My Mister" - reż. Kim Won-seok, scen. Park Hae-young

"Crash Landing on You" - reż. Lee Jeong-hyo, scen. Park Ji-eun 

"Stranger" - reż. Ahn Gil-ho, Yoo Je-won, Park Hyun-suk, scen. Lee Soo-yeon

*

Strona i blog Karoliny: https://karolinabednarz.pl/ 

Karolina na IG: @wkrainietajfunow

"Kwiaty w pudełku. Japonia oczami kobiet" - Karolina Bednarz, Wydawnictwo Czarne: https://czarne.com.pl/katalog/ksiazki/kwiaty-w-pudelku 

Tajfuny: https://tajfuny.pl/ 

Tajfuny na IG: @tajfuny

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod 

Facebook Pracownia Dziewczyn @pracowniadziewczyn

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Dr Joanna Podgórska: Od niepewności i strachu przed nowym po ”mam tę moc!”

Moja dzisiejsza rozmówczyni jest specjalistką od mózgu, posiada ogromną wiedzę o dietach, w tym diecie wspierającej pracę naszych głów, i suplementacji. Jednak pewnie zdecydowanie mniej osób wie, że jest też ekspertką od jeansów... Jak i kiedy to się stało? 

Do Pracowni Dziewczyn wpada dr Joanna Podgórska i opowiada wiele o czasie, kiedy to jeszcze nic nie wiedziała o neurodegeneracji, neurobiologii i sama siebie pytała "Co ja wiem o mózgu?!" Ale mówi też o sprawach bardzo osobistych, nad którymi pracuje, a o których (chyba nadal) nie miała okazji opowiadać. 

Dzisiaj, doktor nauk biologicznych w dyscyplinie biochemia ze specjalnością neurochemia Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Absolwentka studiów podyplomowych na Uniwersytecie SWPS na kierunku Psychosomatyka i Somato-psychologia. Absolwentka Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie na kierunku Prowadzenie i Monitorowanie Badań klinicznych oraz żywienie i wspomaganie dietetyczne w Sporcie na stołecznym AWFie. W ostatnim czasie nominowana do nagrody "Doskonałość Sieci 2021" magazynu Twój Styl w kategorii edukacja (na dole link do oddania głosu na Joannę).

W Pracowni rozmawiamy o jej wielkiej miłości do biologii i trudnych książek, dylematach studenckich - weterynaria, nie medycyna, a może filozofia? Dlaczego potrzebowała roku przerwy po zostawieniu studiów doktoranckich i jak znalazła się w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego Polskiej Akademii Nauk?

W historii Joanny były też zmagania z brakiem pewności siebie, strach przed robieniem nowych rzeczy i poczucie bycia niekompetentną, gdy stawała po drugiej stronie studenckiej ławy. 

Dzisiejsza rozmowa to też rozmowa o pięknie i kobiecości w stylu Joanny. No i pokłon przed cudownymi "zajawkowiczkami" spotkanymi na drodze.

 

Polecenia Joanny do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn:

Książki: 

"Piękno neurobiologii", "Neuroerotyka. Rozmowy o seksie i nie tylko" - Prof. Jerzy Vetulani a także jego wykłady i blog

"Dlaczego zebry nie mają wrzodów", "Kłopot z testosteronem i inne eseje biologii ludzkich tarapatów", "Zachowuj się. Jak biologia wydobywa z nas to, co najgorsze, i to, co najlepsze" -  Prof. Robert M. Sapolsky 

"Życie, piękna katastrofa. Mądrością ciała i umysłu możesz pokonać stres, choroby i ból", "Medytacja to nie to, co myślisz. Dlaczego uważność jest tak istotna" - Jon Kabat-Zinn

"Inteligencja emocjonalna" - Daniel Goleman 

"Trwała przemiana" - Richard J. Davidson, Daniel Goleman

Podcasty:

Prof. Andrew Huberman

*

Strona Joanny: https://joanpodgorska.com/

Joanna na IG: @joanpodgorska

Healthlabs: https://www.healthlabs.care/pl i @healthlabs_pl

Odaj głos na Joannę w konkursie "Doskonałość Sieci 2021":  https://twojstyl.pl/plebiscyt/doskonalosc-sieci-2021,pid,1 

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod 

Facebook Pracownia Dziewczyn @pracowniadziewczyn

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Marta Pawelec, ilustratorka medyczna: O stracie, ciele i szukaniu siebie poza grupą

TW: strata rodzica, samotność

Witamy w Pawelcowie. Kogo i czego tu nie ma!? Przede wszystkim jest ona, Marta Pawelec. Jest jej mąż Michał, mały Krzyś, koty - Tosia i Fela, "codzienne potyczki i porażki". Jest wreszcie i firma, PAC, czyli "Pawelec Anatomy Corporation". Dzisiaj zapraszam na rozmowę, w której, jak w życiu bohaterki, tak wiele się zadziało - żarty, niekontrolowane wybuchy śmiechu, Tosia podgryzająca kabel od mikrofonu (choć mogło być o wiele gorzej, gdyby towarzyszyła nam Fela), sarkazm, łamiący się głos i olśnienia. 

Marta Pawelec jest ilustratorką medyczną. Studiowała nie medycynę, a teatrologię i malarstwo. Przez chwilę pobierała też nauki na paryskiej Sorbonie, ale jak sama otwarcie mówi, dla niej Sorbona to była "porażka". Po stracie rodzica, chcąc dowiedzieć się, co w jego ciele zawiodło, zagłębiła się w świat medycyny, próbując przetłumaczyć ją na dobrze jej znany język, język sztuki. Odwiedzam ją w niszy ilustratorki medycznej - miejscu, które sama stworzyła. Miejscu, które jest naprawdę tylko jej. 

W Pracowni rozmawiamy o życiowej filozofii Marty: wszystko jest po coś. O stracie, samotności i byciu sam na sam ze sobą. Marta opowiada dlaczego do tej pory nie odebrała swojego dyplomu i (uwaga: dla niektórych treść kontrowersyjna) o przewadze kotów nad roślinami doniczkowymi. 

Poza tym, rozmawiamy o zmieniającym się podejściu do ciała i edukacji, zazdrości, potyczkach z fejsbukiem, który banuje jej prace, twierdząc, że to treści erotyczne, a także o stereotypie "jak miałaś piątki na świadectwie, to sobie w życiu nie poradzisz. O tym wszystkim i jeszcze kilku innych, ważnych sprawach... szczerze, z dystansem i przy użyciu pięknego języka. 

 

Polecenia Marty do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn:

Książki: "Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi" - Dale Carnegie, "Ja, ssak. Co łączy nas z gorylem, wielorybem i nietoperzem" - Liam Drew, "Cmentarzysko bezimiennych statków" - Arturo Pérez-Reverte

*

Strona Marty: https://martapawelec.pl/ 

Marta na IG i Fb: @tisanne_medyczneobrazki oraz @Marta Pawelec Medical Illustrations

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod 

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Dr Paulina Pakszys, oceanograf: Od syrenki Ariel po rejsy na Spitsbergen

Kto był na Spitsbergenie? Proszę się pochwalić! Moja dzisiejsza rozmówczyni była jak do tej pory trzy razy w celu przeprowadzenia badań naukowych.

Arktyka - choć tak daleko od nas - coraz częściej i w Polsce trafia na pierwsze strony gazet z powodu nadzwyczajnego tempa zmian klimatu. I właśnie o Arktyce, a dokładniej Arktyce Europejskiej, kryzysie klimatycznym i pasji do wszechoceanu rozmawiam dzisiaj z Pauliną Pakszys. 

Dr Paulina Pakszys jest oceanografem. Na co dzień pracuje w Instytucie Oceanologii Polskiej Akademii Nauk (IOPAN) w Sopocie. Od najmłodszych lat zafascynowana wodą i przygodami Arielki, ponoć do dzisiaj jej dzwonek w telefonie to "Under the Sea" z "Małej syrenki". Jako uczennica była kujonką, choć wcale nie przysłowiową "grzeczną dziewczynką". Na przekór radom taty, który jest jej mentorem, postawiła na swoim i rozpoczęła studia na kierunku oceanografia. Dzisiaj jest doktorem w swojej dziedzinie i edukuje dzieci i młodzież na temat mórz, oceanów, atmosfery i zmian klimatu.

W Pracowni Paulina opowiada czy dla wieloletniej kujonki studia na oceanografii były wymagające, jakie marzenie ojca udało jej się spełnić i czym oceanografia różni się od oceanologii.

Rozmawiamy również o frustracji wynikającej z uświadamiania o kryzysie klimatycznym, potrzebie rzetelnych mediów w przekazywaniu wyników badań naukowych, wiedzy o klimacie, którą powinniśmy wynosić ze szkoły i pierwszych impresjach z pobytu na Spitsbergenie.

 

Polecenia Pauliny do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn:

Raport IPCC: tutaj.

Raport IPCC "Summary for Policymakers" (42 strony): tutaj.

Książki: “Odwet oceanu" - Frank Schätzing, "Mrok" -  Phillip Finch 

Filmy: filmy Davida Attenborough, w tym szczególnie "Rok, który odmienił świat" (ang. "The Year Earth Changed") i "Życie w kolorze" (ang. "Life in Colour").

*

Strona Pauliny: tutaj.

IOPAN: https://www.iopan.pl/ 

Ocean Literacy i "Niepodręcznik oceaniczny": tutaj.

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Monika Adamczyk, m.kaligrafia: ”Możemy dużo więcej, niż myślimy”

Dzisiejszy odcinek to czułość, gracja, wrażliwość, ale też niesamowita siła ducha mojej bohaterki. Proszę się przygotować na intymność.  

W Pracowni goszczę Monikę Adamczyk, założycielkę kaligraficznego biznesu m.kaligrafia. Monika pochodzi z małej miejscowości pod Lublinem i studiuje psychologię wpierania jakości życia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. O kaligrafii mówi, że poznała ją “w dość trudnym i przełomowym momencie życia”. Co to był za moment i co jej dała i daje kaligrafia? Zapraszam do wysłuchania naszej rozmowy.

W Pracowni Monika opowiada o pierwszych wrażeniach ze spotkania z kaligrafią i stara się pokazać, że m.kaligrafia to nie tylko stawianie liter na zaproszeniach i winietkach. Ponoć usłyszała kiedyś, że kaligrafia świata nie zbawi. Jednak z tej opowieści można wysnuć wnioski, że świat Moniki zawdzięcza kaligrafii o wiele więcej, niż by się mogło wydawać. 

Rozmawiamy o depresji, bliskich relacjach z innymi i esencjonalizmie w biznesie. O uczeniu się siebie w biznesie. A także o momencie, w którym ciało mówi dość i o wielkim wsparciu płynącym od obserwatorów Moniki.

Poza tym Monika tłumaczy jak studiowanie psychologii łączy się z prowadzeniem działalności, dlaczego nie przepada za kolorem zielonym i powodach, dla których nie chce kaligrafii trzymać tylko dla siebie. 

 

Polecenia Moniki do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn:

Książki: “Esencjalista” - Greg McKeown, "Chcieć mniej" - Katarzyna Kędzierska

*

Strona Moniki: https://mkaligrafia.shoplo.com/ 

m.kaligrafia na IG i Facebooku: @m.kaligrafia

m.kaligrafia na YouTube: https://www.youtube.com/channel/UCCcCA_72lsK9QjElaCaKdJw 

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Magda Mołek: "Nie będę już udowadniała komukolwiek jaka to ja jestem."

Witam w skromnych progach Pracowni Dziewczyn! Podcast powraca z nowymi odcinkami... Zbyt dużo czasu minęło, zbyt dużo! Ale to już było, a ważne jest tu i teraz, jak mówi w tym odcinku Magda Mołek - dziennikarka, prezenterka i od ponad roku też youtuberka.  

Pochodząca z Legnicy fanka Marilyn Monroe i Pippi Pończoszanki. Wyposażona w rodzicielskie zaufanie i możliwość decydowania o sobie, przeszła fascynującą drogę od legnickiego radia eL przez m.in. przełomowe studio powodziowe w TVP Wrocław, stacje TVP, TVN, TVN Style, aż po “W moim stylu” na YouTubie.

Ukończyła Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych ze specjalnością Studia nad Unią Europejską na Uniwersytecie Warszawskim. Jej historię wyboru studiów idealnie podsumowuje powiedzenie "do trzech razy sztuka". 

W Pracowni Magda opowiada dlaczego w dzieciństwie, siedząc pod stołem, przysłuchiwała się dyskusjom politycznym w domu dziadków, co robiła na wagarach we Wrocławiu i komu obiecała, że po liceum nie poświęci się pracy w dziedzinie fizyki. 

Poza tym rozmawiamy o sztuce dziennikarskiej, prawdzie i dyscyplinie. Dlaczego Magda pewnie by się nie ucieszyłaby, gdyby trafiła szóstkę w totka? Jak wyglądałaby reforma... a nie... REWOLUCJA systemu edukacji według Mołek i dlaczego warto zapomnieć o spełnianiu cudzych oczekiwań?

Jest kobieco, mądrze i z dystansem do siebie. 

 

Polecenia Magdy do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn:

Książka: “Biegnąca z wilkami" - Clarissa Pinkola Estés 

Filmy: filmy dokumentalne Krzysztofa Kieślowskiego i twórczość Andrzeja Wajdy

*

Strona Magdy: tutaj.

Magda Mołek na IG i Facebooku: @magda_molek

"W Moim stylu" na YouTube: tutaj. 

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Magda Korczyńska, Jak wychowywać dziewczynki: Obieranie ze stereotypowych skórek

Czas na bonusowy odcinek III sezonu! Z wielką radością Pracownia Dziewczyn gości dziś Magdę Korczyńską - założycielkę wielu dobrze znanego bloga "Jak wychowywać dziewczynki?". 

Ta edukacyjna przestrzeń, dziś promowana również ze sporym sukcesem na Instagramie, wspiera rodziców w wychowaniu bez krzywdzących stereotypów płci i pomaga, głównie dziewczynom, dekonstruować szkodliwe komunikaty, które wiele z nas słyszało w dzieciństwie, a których konsekwencje często odczuwamy i dziś. 

W Pracowni Magda opowiada o refleksji nad pewnymi badaniami naukowymi, która przyczyniła się do powstania "Jak wychowywać dziewczynki?" i o odwadze, która potrzebna jest do rodzicielskiego "chodzenia pod prąd". Rozmawiamy o tym, co mówić, gdy z ust bliskich (np. dziadka, babci, cioci, wujka, itp.) padają pełne stereotypów powiedzonka pod adresem dzieci, a których rodzice sobie nie życzą. O stawaniu w obronie dzieci i komunikatach, które sama Magda słyszała w dzieciństwie. 

Poza tym Magda stawia się w roli Ministry Edukacji i mówi czego brakuje w systemie szkolnictwa. Opowiada o "kontrowersyjnych" zagadnieniach opublikowanych na "Jak wychowywać dziewczynki?" i jak jej dzisiejsza praca spełnia zawodowe marzenie małej Magdy. 

 

Polecenia Magdy do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn: 

Dla dziewczyn: "Mężczyźni objaśniają mi świat” - Rebecca Solnit, "Czarownice. Niezwyciężona siła kobiet” - Mona Chollet, "Niewidzialne kobiety. Jak dane tworzą świat skrojony pod mężczyzn”, Caroline Criado Perez; Film: "Nie jestem łatwy” (polecam obejrzeć z partnerem/mężem/chłopakiem)

Dla rodziców: "Pod presją. Twarzą w twarz z epidemią stresu i lęku wśród dziewcząt” - Lisa Damour, "Jak wychowywać chłopca. Potęga relacji w kształtowaniu dobrych ludzi” - Michael C. Reichert, "Jak wychować syna feministę czyli świadomego, wolnego i szczęśliwego mężczyznę” - Aurelia Blanc

*

Blog "Jak wychowywać dziewczynki?": https://jakwychowywacdziewczynki.pl/

JWD na Instagramie i Facebooku: @jakwychowywacdziewczynki

Ankieta Pracowni Dziewczyn: https://3k6ijfkt1p4.typeform.com/to/NzgqnGEW

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

 

Daria Bladziak, Blaski z Polski: O świecach sojowych i biznesie w otoczeniu rodziny i przyjaciół

Finał III sezonu! Dowiozłam kolejne 10 odcinków - szok i wielka radość! W zakończeniu sezonu pomogła mi, z wielką serdecznością, Daria Bladziak, założycielka manufaktury świec sojowych - Blaski z Polski. Wraz z Darią zapraszam do wysłuchania bardzo ciepłej i szczerej rozmowy o małym (a może wielkim?) biznesie stworzonym w otoczeniu rodziny i przyjaciół.

Daria Bladziak pochodzi z Janowca Wielkopolskiego, ukończyła liceum ogólnokształcące, studiowała dziennikarstwo i politologię, ale kierunki te porzuciła. Dlaczego? Odpowiada w trakcie naszej rozmowy. Daria nie wyklucza jednak, że może kiedyś pójdzie do technikum i otworzy warsztat mechaniki samochodowej, tym samym składając hołd swojej pasji do majsterkowania.

Tymczasem otworzyła produkcję Blasków. W rozmowie Daria opowiada jak się “kręci” Blaski, dlaczego jej świece sojowe są ekologiczne i na co konsumentki i konsumenci produktów stworzonych z troską o środowisko, zwierzęta i ludzi powinny_i zwracać uwagę.

Daria opowiada też o doświadczeniu pracy w fabryce ciastek w Holandii, dlaczego na weselu porwałaby marynarkę wujka do awaryjnego skrócenia rękawów i co sprawia, że własna firma daje jej tyle satysfakcji.

Poza tym rozmawiamy o pomocy rodziny i przyjaciół przy tworzeniu otoczki wokół Blasków, dlaczego warto prosić o wsparcie i gdzie można go szukać a także czym dzisiaj jest dla Darii sukces.

Polecenie Darii do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn:

Książka: “Krok po kroku. Z Ziemi Ognistej na Alaskę” - Michał Woroch

*

Strona i sklep Blaski z Polski: www.blaskizpolski.pl

Blaski na Fb i IG: @blaski_z_polski

Więcej informacji o targach w Sopocie, na których można spotkać Darię: https://imprezy.trojmiasto.pl/Opera-Uzdrowisko-Zrelaksuj-sie-w-operze-lesnej-imp508061.html

Ankieta Pracowni Dziewczyn: https://3k6ijfkt1p4.typeform.com/to/NzgqnGEW

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Kinga Drożdż, koordynatorka badań klinicznych: O byciu kompetentną i radzeniu sobie z wyzwaniami

W dzisiejszym odcinku goszczę Kingę Drożdż - dziewczynę o niestandardowej ścieżce edukacyjno-zawodowej z elementem silnie przypominającym mi mój własny dubajski epizod. Ach te podróże, które potrafią zakręcić nam w głowie!

Kinga pochodzi z Krakowa, ale dziś mieszka w Toronto, gdzie pracuje jako koordynatorka badań klinicznych w szpitalu onkologicznym. Jest absolwentką biotechnologii i zarządzania projektami. Studiowała też medycynę, ale po roku doszła do wniosku, że nie potrafi oddać się jej w całości i potrzebuje od życia więcej innych bodźców. Przez przypadek trafiła do turystyki, gdzie najpierw pracowała jako animatorka czasu wolnego, później jako rezydentka, pilotka i przewodniczka wycieczek. Przez swoją pracę mieszkała w Turcji, Hiszpanii, na Cyprze, Malcie i we Włoszech. Zaczęło się niezobowiązująco: "popracuję jeden sezon, zarobię własne pieniądze". Ostatecznie barwnemu życiu w turystyce poświęciła 10 sezonów. Już myślała o własnej agencji turystycznej we Włoszech, ale... wyleciała do Kanady.

Dlaczego znalazła się w Toronto? Co sprawiło, że badania kliniczne stały się częścią jej ścieżki? Czym w ogóle są badania kliniczne i dlaczego jesteśmy w stanie wynaleźć szczepionki przeciw Covid-19 o wiele szybciej niż leki na poważne choroby, które spotykamy w społeczeństwie od lat? - Między innymi o tym w rozmowie. 

Poza tym Kinga opowiada o mamie, która nie chcąc zostać w tyle za dziećmi, nauczyła się świetnie jeździć na nartach. O perfekcjonizmie, stawianiu sobie wysoko poprzeczek i pracy nad cierpliwością. Rozmawiamy też o podążaniu "dziwnymi" życiowymi ścieżkami, byciu niekompetentną i o marzeniu o karierze... "wystąpiaczki". A połączyła nas Pracownia Dziewczyn! Jak to? Dowiesz się ze wstępu.

Polecenia Kingi do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn:

Książki: "Uwolniona. Jak wykształcenie odmieniło moje życie" - Tara Westover, "Genialna przyjaciółka" - Elena Ferrante, "Na początku jest koniec. Na śladach duchowości Majów" - Weronika Mliczewska, "Pirania na kolację. 1405 dni w podróży dookoła świata" - Magda Bogusz, "Kwiaty w pudełku. Japonia oczami kobiet" - Karolina Bednarz, "Ona ma siłę" - Emily Nagoski, "The Subtle Art of Not Giving a F*ck" & "Everything Is F*cked" - Mark Manson. 

*

Kinga na IG: @k_dolce_

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Natalia Szcześniak, AIAGI: O architekturze, urbanistyce i kulisach AIAGI

Och, dzisiejsza rozmowa to dopiero rozpiętość tematów: od Wenecji, przez udawanie trupa, Justina Timberlake'a, kobiety stojące w kolejce, aż po zastanawianie się dlaczego myśl urbanistyczna się w Polsce nie przyjęła. 

Moją rozmówczynią jest Natalia Szcześniak - architektka, urbanistka, reżyserka, współtwórczyni kanału Architecture Is a Good Idea (AIAGI) na YouTubie. Absolwentka kierunku architektura i urbanistyka na Politechnice Warszawskiej, autorka kursu malowania akwarelami "Akwarelaks" i współautorka kursu "Jak wybrać mieszkanie?" (Oba dostępne na https://kursy.goodidea.archi/). Przez chwilę studiowała też scenografię, w dużej mierze przez zachwyt nad scenografią koncertów gwiazd muzyki pop. Jak prawie nigdy bardzo stresowałam się przed tą rozmową (i w trakcie - to słychać!) i właśnie sobie uświadomiłam, że zapomniałam Natalię zapytać czy... była na koncercie Timberlake'a w 2014 na stadionie w Gdańsku. Jeden z najlepszych koncertów, na którym byłam! 

W Pracowni Natalia opowiada jak potoczyła się jej przygoda ze studiami scenograficznymi, kiedy zaczęła interesować się architekturą, dlaczego przepłakała dni po maturze i jaką życiową lekcję wyniosła ze studiów. 

Poza tym rozmawiamy między innymi o bolączkach architektek i architektów (i co mają one wspólnego ze światem prawa i medycyny), o pomijaniu pracy Natalia na kanale AIAGI, początkach na YouTubie i reakcjach na film "Dlaczego kobiety stoją w kolejce do toalety".

Polecenie Natalii do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn: 

Książka: "Uwolniona. Jak wykształcenie odmieniło moje życie" - Tara Westover

*

AIAGI na YouTubie: tutaj 

Strona AIAGI: https://goodidea.archi/ 

Kursy Architecture Is a Good Idea: https://kursy.goodidea.archi/ 

"Dlaczego kobiety stoją w kolejce do toalety": tutaj.

Natalia na IG: @natalia_AIAGI

Architecture Is a Good Idea na IG: @architectureisagoodidea 

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Stasia Matsumoto, licencjonowana stylistka kimon: Kimono i fotografia to dla mnie perfekcyjna kombinacja

Pracownia Dziewczyn łączy się dziś z Tokio, aby porozmawiać ze Stasią Matsumoto - profesjonalną, licencjonowaną stylistką kimono i fotografką.

Stasia studiowała kulturoznawstwo dalekowschodnie na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i Asia Pacific studies w Leeds. Po studiach chciała wylecieć do Japonii bez presji zostania tam na dłużej, ale dostała pracę nauczycielki angielskiego - jak sama mówi “dość łatwo poszło”. Dziś liczy już dziewiąty rok swojego pobytu w kraju kwitnącej wiśni i raczej na dobre zapuściła korzenie. 

W Pracowni Dziewczyn Stasia opowiada jak zaczęła się jej fascynacja tradycyjnym strojem japońskim, czego obawiała się przed otwarciem swojego biznesu, jak wyglądają przygotowania do sesji z nią i co często czyta w formularzach zgłoszeniowych swoich klientek.

Poza tym rozmawiamy o syndromie oszustki i jak Stasia sobie z nim radzi, dlaczego kimona tak rzadko widuje się dziś na ulicach Japonii, a także o samodzielności i wierze we własne umiejętności na przekór naszym wątpiącym głowom.

 

Polecenie Stasi do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn:

Książka: "Damn Good Advice (For People with talent!)" - George Lois

*

Strona Stasi: inkimono.com 

Stasia na IG: @inkimono

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Dr Joanna Jurga, projektantka produktu i przestrzeni: Od wielokulturowego domu po lot na Marsa

Moją rozmówczynią jest Dr Joanna (Jo) Jurga, projektantka produktu i przestrzeni, wykładowczyni, niecodzienna podróżniczka i... analogowa astronautka, która nie dalej jak tydzień temu zaaplikowała do klasy astronauckiej Europejskiej Agencji Kosmicznej. 

Autorka podcastu "Bezpiecznik" dedykowanego poczuciu bezpieczeństwa w ciele, duszy i przestrzeni. Założycielka firmy Nurn z misją zrewolucjonizowania branży funeralnej. Dziś marzy o locie na Marsa. 

W Pracowni Joanna opowiada o wielokulturowym domu rodzinnym i o babci, która miała wielki wpływ na wychowanie małej Joanny. Rozmawiamy o malowaniu i sprzedawaniu obrazów, które zaprowadziły Joannę do Indii, praktykowaniu Buddyzmu i byciu... guwernantką?

Poza tym Joanna opowiada czym dla niej jest poczucie bezpieczeństwa, dlaczego tak bardzo fascynuje ją kosmos, jak to się stało, że potrafi z pamięci rysować mapy, starości, która jest wolnością i o strachu przed byciem "inną".

Polecenia Joanny do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn: 

Muzka: Hiromi Uehara

Film: "Merkury 13"

Książki: "Pokonać mur" - Marina Abramović + wiele innych w toku rozmowy

Teatr/Film: "Pina" film dokumentalny o Pinie Bausch

*

Strona Joanny: https://joannajurga.com/

Joanna na IG: @jojurga

Podcast #Bezpiecznik - Spotify, Apple Podcasts, etc. 

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Paula Bruszewska, Zwolnieni z Teorii: O pracy w zespole i zmianach, które uczą pokory

Pytam już na starcie o Twoje doświadczenie związane z pracami zespołowymi w szkole i studiach: były takowe czy liczyła się tylko praca indywidualna? Jeśli były prace w grupie, podobało Ci się takie doświadczenie czy może próby stworzenia czegoś razem były okupione frustracją? 

Chodzą mi po głowie takie pytania, bo moją dzisiejszą bohaterką jest Paula Bruszewska, prezeska i współzałożycielka fundacji Zwolnieni z Teorii organizującej praktyczną, ogólnopolską olimpiadę, w ramach której uczniowie sami organizują projekty społeczne. 

Paula jest absolwentką Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie i szwajcarskiego uniwersytetu w Sankt Gallen, specjalizującego się w studiach menadżerskich, ekonomii, prawie i stosunkach międzynarodowych. 

W Pracowni Paula opowiada o marzeniu zostania szefową ONZ i lekcjach, które wyniosła ze studiów w Szwajcarii. Analizuje czym jest praca zespołowa, a czym nie jest, i czy nauka pracy w grupie już od najmłodszych lat przychodzi nam z pomocą później, gdy funkcjonujemy w związkach i zakładamy rodziny. 

Poza tym rozmawiamy o wyzwaniach stojących na drodze realizacji projektów Zwolnionych z Teorii, pandemii wymuszającej zmiany w trybie ich pracy i czy szkoła nas do takich i innych zmian przygotowuje. 

Aż wreszcie Paula przyznaje czy lepiej jest być prezeską Zwolnionych z Teorii czy szefować Organizacji Narodów Zjednoczonych i, że sami w fundacji dokonali zmian, które okazały się być jak "kubeł zimnej wody", po sukcesie Zwolnionych w pierwszym roku ich działalności. 

 

Polecenie Pauli do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn: 

Test Instytutu Gallupa

*

Strona Zwolnionych z Teorii: https://zwolnienizteorii.pl/

Zwolnieni z Teorii na IG: @zwolnieni_z_teorii

Zwolnieni na Facebooku: https://www.facebook.com/zwolnienizteorii

Finał Olimpiady Zwolnieni z Teorii: https://www.facebook.com/events/293853925625256/?ref=newsfeed

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Joanna Frejus, Omatkodepresja: Dojrzewanie do pracy psycholożki

Chodź do Pracowni, dziś koimy głosem.

Moją bohaterką jest Joanna Frejus - psycholożka i psychoterapeutka koncentrująca się na wspieraniu osób w okresie okołoporodowym (kobiet w ciąży i mam małych dzieci, kobiet z doświadczeniem poronienia, aborcji) i ich bliskich oraz osób z doświadczeniem depresji, zaburzeń lękowych, kryzysów psychicznych i innych trudności. Założycielka Centrum Wsparcia Mamy, Taty i Dziecko. Absolwentka SWPS.

Joanna prowadzi konsultacje indywidualne, warsztaty i grupy wsparcia #CzułeWojowniczki. Opracowuje i prowadzi szkolenia dla firm, instytucji i organizacji. Przyjmuje online i stacjonarnie w gabinecie w Warszawie. Na Instagramie działa na @omatkodepresja i @dobrzejestnierycz.pl. Autorka przemówienia o poronieniu “Historia kilku strat” na TEDxWarsaw Women (link to YT poniżej).

W Pracowni Joanna opowiada o istocie wspierającej atmosfery podczas spotkania z psycholożką/psychologiem, tajemnicy zawodowej i czego ona sama uczy się o sobie przez swoją pracę.

Poza tym rozmawiamy o zawstydzaniu mam ze względu na to jak wychowują dzieci, dlaczego tak łatwo i szybko przychodzi nam krytykowanie innych i jak odróżnić baby blues od depresji poporodowej.

No, ale i jest też sporo o ścieżce edukacyjno-zawodowej Joanny. Między innymi o pasji do pisania dziennikarskiego, która zaprowadziła na… politologię, dojrzewaniu do zostania psycholożką, leczeniu koni i uśmiechaniu się pod nosem podczas czytania książek Olgi Tokarczuk.

 

Polecenia Joanny do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn: 

Książki Olgi Tokarczuk

*

Strona Joanny: www.joannafrejus.pl 

Centrum Wsparcia Mamy, Taty i Dziecka: https://centrum.fundacjaczulosc.pl/

Joanna na Instagramie: @omatkodepresja i @dobrzejestnierycz

Joanna na Facebooku: https://www.facebook.com/omatkodepresja

TEDxWarsawWomen "Historia kilku strat": https://www.youtube.com/watch?v=6GMeZNvlJFA&t=815s 

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Katarzyna Nabrdalik, Teach For Poland: O wyzwaniach edukujących i edukowanych

Ostrzeżenie: w tym odcinku rozmawiamy między innymi o samobójstwach wśród dzieci i młodzieży. 

W tym tygodniu moją bohaterką jest Katarzyna Nabrdalik, prezeska i współzałożycielka fundacji Teach For Poland, której misją jest wyrównywanie szans w dostępie do wysokiej jakości edukacji dla wszystkich dzieci. Jak można przeczytać na stronie Teach For Poland, "Potencjał jest obecny we wszystkich uczniach, szkołach i społecznościach lokalnych w Polsce. Jednak niesprzyjające okoliczności czasem nie pozwalają na jego ujawnienie i rozwój." Co można zrobić, aby te okoliczności wyeliminować? Między innymi o tym dziś w podcaście. 

Kasia pochodzi z Sosnowca i od najmłodszych lat angażuje się społecznie. Przez lata związana był z AIESEC - jedną z największych międzynarodowych organizacji studenckich. Traf chciał, że pewnego dnia poznała działalność Teach For All - globalnej sieci 59 niezależnych, lokalnie kierowanych i finansowanych organizacji partnerskich, których wspólną misją jest „poszerzanie możliwości edukacyjnych na całym świecie poprzez zwiększanie i przyspieszanie wpływu przedsiębiorstw społecznych, które kultywują liderstwo niezbędne do dokonania się zmiany”. Zainspirowana misją Teach For All Kasia chciała dołączyć do Teach For Poland i działać w kraju, jednak okazało się, że Teach For Poland nie istniało. Dzisiaj istnieje... między innymi dzięki Kasi. 

W Pracowni Kasia opowiada o szukaniu swojego miejsca w szkole i prześladowaniu ze względu na wygląd, którego doświadczyła jako mała dziewczynka. Mówi o tym, skąd w niej poczucie misji do ulepszania systemu edukacji dla uczniów, uczennic, ale i ciała pedagogicznego, a także o swojej odwadze. 

Poza tym rozmawiamy o tym jak można wesprzeć nauczycielki i nauczycieli, dlaczego tak rzadko dzieci i młodzież dochodzą do głosu, a inni rzadko ich słuchają, a także o młodych nauczycielkach i nauczycielach potrzebujących mentorstwa, umiejętności krytycznego myślenia, uciążliwości oceniania i problemie klucza maturalnego. 

 

Polecenia Kasi do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn: 

Muzyka: Sanah

Książki :"City of Girls" - Elisabeth Gilbert, "Kochaj wystarczająco dobrze" - Agnieszka Jucewicz, "Matka Polka" Anne Appelbaum, Piotr Potoroczyn

*

Strona Teach For Poland: https://teachforpoland.org/ 

Teach For Poland na Instagramie: @teachforpl

Kasia na Instagramie: @nabrda

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

 

Kasia Ekes, malarka: O samokrytyce i niepewności mimo kolejki oczekujących na jej obrazy

Mam ogromną przyjemność gościć dzisiaj w Pracowni Dziewczyn Kasię Ekes. Wielu dobrze znaną malarkę, której obrazy abstrakcyjne rozchodzą się na pniu i która swoją pracą i postawą pokazuje, że artystki i artyści mogą utrzymywać się ze swoich twórczych dokonań. 

Kasia mieszka i pracuje w Trójmieście. Studiowała edukację artystyczną w Toruniu, ale po maturze przez rok poświęciła się też historii sztuki. Po czwartym roku edukacji artystycznej uczelnię rzuciła, aby uczyć plastyki w szkole podstawowej i malować. A w swojej ówczesnej pracy na etat starała się podchodzić do młodych artystów z wrażliwością, aby żadnemu z nich nie zgasić artystycznej iskierki (sama jako dziecko słyszała, że jej obrazki nie były zbyt "ładne").

W Pracowni Kasia opowiada o momentach zwątpienia we własne umiejętności, o pracy nad agresywną samokrytyką, co słyszy od osób kupujących jej obrazy i dlaczego tak bardzo zależy jej na obecności sztuki w domach, a niekoniecznie w muzeach. 

Poza tym rozmawiamy o potrzebie (lub jej braku) docenienia naszej pracy przez krytyków i krytyczki, przeprowadzce do nowej pracowni, uzależnieniu od Instagrama i dlaczego stworzyła program członkowski ("Pracownia"), dzięki któremu pomaga innym właścicielkom i właścicielom kreatywnych biznesów odnosić sukcesy na starcie. 

 

Polecenia Kasi do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn: 

"Początki" - Lewis Dartnell, "Sapiens. Od zwierząt do bogów" - Yuval Noah Harari, książki Stefanie Stahl w tym "Kochaj najlepiej, jak potrafisz" i Katarzyny Miller w tym "Chcę być kochana tak, jak chcę", "Historia obrazów" - David Hockney i Martin Gayford.

*

Strona i sklep Kasi Ekes: https://kasiaekes.shoplo.com/ 

Kasia na Instagramie: @kasia.ekes

Pracownia Kasi (Membership): https://kursykasi.pl/ 

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Iza Bułeczka, ilustratorka: W obronie ziarenka samomiłości przed wewnętrznym krytykiem

Koniec wyczekiwania... Pracownia Dziewczyn wita w trzecim sezonie. Huraaa! Tęskniłaś_eś?

Sezon III otwieram, miejscami bardzo poruszającą, rozmową z Izą Bułeczką - ilustratorką i artystką na co dzień mieszkającą w Berlinie. W swojej pracy Iza łączy ponad 10-letnie doświadczenie w projektowaniu, aby tworzyć sztukę, która promuje pozytywne nastawienie do ciała, feminizm i kobiecą moc dla kobiet wszelkich rozmiarów i kształtów. 

W Pracowni Iza opowiada, że nie zawsze było jej po drodze z kobietami, które patriarchalne społeczeństwo uznaje za "głupie, słabe, płaczliwe". Co więcej, będąc młodsza myślała, że to z nią jest "coś nie tak", że nikomu innego nie zdarza się mieć bałaganu w domu czy rozstępów. Dopiero kilka lat temu, będąc już w Berlinie, trafiła do grupy wspierających się wzajemnie kreatywnych kobiet, która ukazała jej różne oblicza kobiecości i siostrzeństwo w przestrzeni wolnej od oceny. 

Iza studiowała projektowanie ubioru i komunikację wizualną na Politechnice Łódzkiej. Pracowała jako projektantka i lalkarka w studiu filmowym Se-Ma-For, a w ramach pracy nad projektowaniem kostiumów mieszkała w pałacu i... w więzieniu. 

W podcaście opowiada o pełnym "przygód" Erasmusie w Saksonii, dlaczego na początku rysowała postaci z pękniętymi głowami oraz jak klientki i klienci odbierają jej twórczość.

A poza tym, co może najważniejsze, rozmawiamy o radykalnej samomiłości, co sprawia, że czujemy dumę, co zrobiłaby Iza, gdyby wewnętrznego krytyka nie było, o śpiewaniu i tańczeniu w stresujących sytuacjach i wspaniałej naturze w wokół Berlina. 

 

Polecenia Izy do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn: 

Zaproszenie do poznawania, odkrywania, zachwycania się.

Książki: "Sapiens. Od zwierząt do bogów" - Yuval Noah Harari, "Cień wiatru" - Carlos Ruiz Zafón, "Shantaram" - Gregory David Roberts, "Wyznaję" - Jaume Cabré, "Sen o okapi" - Mariana Leky, "Ósme życie" - Nino Haratischwili

* 

Strona Izy Bułeczki: https://www.izabuleczka.com/

Iza na Instagramie & FB: @Iza_Buleczka

Kanał Izy na YouTube: tutaj. 

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Anna Siwecka, Pracownia Dziewczyn: Odwrócone role

W odpowiedzi na życzenia słuchaczek i słuchaczy, w tym bonusowym odcinku Pracowni Dziewczyn to ja odpowiadam na pytania. Mówię o powstaniu podcastu, jak wygląda tworzenie Pracowni od kuchni, kim są jej bohaterki i kogo chciałabym zaprosić do rozmowy w przyszłości. 

Dodatkowo z tego odcinka dowiesz się jak zostałam stewardessą, jakim było dla mnie życie w Dubaju i czy jest jakaś część mojego życia poświęconego lataniu, za którą tęsknie. Poza tym, opowiadam o kobietach, które mnie inspirują oraz książkach i filmach, które zrobiły na mnie szczególne wrażenie. 

Zapraszam do słuchania i dzielenia się tym odcinkiem. Teraz idę ukryć się pod kocem - to nie jest żadna kokieteria. Ten odcinek to ogromne wyjście ze strefy mojego komfortu, więc mam nadzieję, że znajdziesz w nim coś dla siebie.

*

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

NOWY SEZON PODCASTU: 29. KWIETNIA

 

Maria Boczar, Czułe tkanki: Czule o sobie i innych kobietach

Po nieprzewidzianej przerwie w zeszłym tygodniu (przepraszam!), Pracownia Dziewczyn powraca z finałowym odcinkiem II sezonu.

Zapraszam na rozmowę miejscami miękką, czasami szorstką… jak wełna.
To porównanie to nie przypadek, gdyż tym razem moją rozmówczynią jest Maria Boczar, organizatorka dziewczyńskich warsztatów tkania makatek Czułe tkanki. Pomysłodawczyni i współtwórczyni kobiecych wyjazdów Weekend w Dobrych Rękach. Poza tym… dumna rowerzystka (!).

Maria pochodzi z Radomia, dziś mieszka w Krakowie. Absolwentka biotechnologii na Politechnice Warszawskiej. Prywatnie mama. Otwarcie mówi, że kocha kobiety, a przy okazji tkania spotyka ich niezliczoną ilość.

W Pracowni Maria opowiada właśnie o tej miłości do kobiet, o ważności dbania o siebie (między innymi by móc dbać o innych) i o swojej ścieżce edukacyjno-zawodowej, w tym szkole plastycznej, studiach na biotechnologii czy aplikowaniu na historię sztuki. No i o obecnej sytuacji pandemicznej, która zmusza Marię do bycia zastępczynią nauczycieli swoich synów.

Rozmawiamy o tym, czym jest czułość, co dla Marii znaczy żyć słowami “jestem wystarczająca”, co słyszy od dziewczyn, które przychodzą na jej warsztaty tkackie i jak to się stało, że nauczyła się jeździć na rowerze po trzydziestce.

 

Polecenie Marii do Kanonu Lektur Pracowni Dziewczyn: 

"jest/jestem" - tom poezji Krystyny Miłobędzkiej

*

Czułe tkanki na Instagramie: tutaj.

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

NOWY SEZON PODCASTU: 29. KWIETNIA

Dr Inez Okulska, badaczka języka i nowych technologii: O wysyłaniu emaili, które prowadzą między innymi na Harvard

Och, dziś w Pracowni czeka na Ciebie rozmowa z fascynującą kobietą, która w swojej historii wspaniale łączy świat nauk humanistycznych z nowymi technologiami. Moim dzisiejszym gościem jest dr n.h., mgr inż Inez Okulska, no co dzień pracująca w Centrum Badań i Transferu Technologii Naukowej i Akademickiej Sieci Komputerowej (NASK).

Inez jest absolwentką Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Doktor filologii polskiej. Absolwentka Europejskiego Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. Ale i absolwentka studiów na kierunku Automatyka i Robotyka na Politechnice Warszawskiej. W przeszłości wykładowczyni między innymi na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Tłumaczka języka angielskiego i niemieckiego. Ale fascynują ją nie tylko języki germańskie, ale też te służące do programowania jak Python czy C. Prywatnie mama właściwa i przyszywana, aktualnie na urlopie macierzyńskim. 

W Pracowni Inez opowiada o stażu na Harvardzie, jak się tam znalazła i co sprawiło, że “zbierała szczękę z ziemi”. Tłumaczy dlaczego zdecydowała się na studia na kulturoznawstwie i filologii polskiej, choć ciągnęło ją do bardziej technicznych zagadnień. Inez opowiada też o swoim starszym bracie, dołączeniu do jego klasy i co sądzi o pytaniach typu “nie żałujesz, że ktoś Ci zabrał dzieciństwo?”

Poza tym rozmawiamy o nastawieniu “możesz wszystko”, które Inez wyniosła z domu. O doświadczeniu budowania radia do komputera Raspberry Pi, które zainspirowało ją do podjęcia studiów na Automatyce i Robotyce krótko przed trzydziestką, kim jest dla niej “dobry nauczyciel/dobra nauczycielka”, o zaskakującym zaliczeniu na studiach i wysyłaniu emaili na prestiżowe uczelnie i do profesorów-idoli.

P.S. Zaniepokojonych płaczem dziecka w tle rodziców i opiekunów uspokajamy, że niania była na posterunku!

*

NASK: tutaj.

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Monika Grzelak, Oh Kanada: O sile idącej w parze z wrażliwością

Czego Polska mogłaby nauczyć się od Kanady, a czego Kanada od Polski? (Gdyby kraje te czegokolwiek chciałyby się od siebie uczyć...) Co to znaczy być obywatelką Polski? Czy czymś innym jest bycie obywatelką Kanady? Jak długo trwa kanadyjska zima i czego może uczyć fotografowanie ślubów osób różnej narodowości, różnego wyznania czy uznających odmienne tradycje? Między innymi takie tematy poruszam w rozmowie z Moniką. 

Monika Grzelak pochodzi z Wałbrzycha na Dolnym Śląsku, ale od 2011 roku mieszka w Kanadzie. Absolwentka Administracji Rządowej i Samorządowej, choć ani jednego dnia nie przepracowała w zawodzie związanym z tym kierunkiem. Przez wiele lat związana z marketingiem i pracą w agencjach reklamowych. Fotografka ślubów, Torontonka, autorka bloga 6757km i książki Kanadiana wydanej przez wydawnictwo Burda. Ostatnio "moczy nogi" w UX Design.

W Pracowni Monika opowiada o inspirującej babci-sołtysce, która choć wywarła ogromny wpływ na życie Moniki, nie przekonała jej do piastowania samorządowego stanowiska. Dodatkowo o początkach układania sobie życia w Kanadzie i pasji do fotografii, która zaprowadziła ją na studia fotograficzne na Uniwersytecie Ryersona. 

Poza tym rozmawiamy o tolerancji i Monika stwierdza, że trudno być tolerancyjnym czy nauczyć się tolerancji w tak homogenicznym kraju jak Polska. Poznajemy pracę fotografki ślubów od kuchni, zastanawiamy się czym jest dorosłość i czy warto zaczynać nową ścieżkę kariery po trzydziestce. 

*

Blog Moniki: 6757km.com

Instagram Moniki: @oh_kanada_

Fotografia ślubna Moniki na Instagramie: @everglow_photography_

I na stronie: https://everglow-photo.com/

Kanadiana: tutaj.

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Malina Prześluga, dramatopisarka i autorka książek dla dzieci: O otwartości na drugiego człowieka

Dzisiaj w Pracowni Dziewczyn rozmowa o rzeczach poważnych jak czego może nauczyć nas teatr, ale i o kłaku spod tapczanu, i o kobiecie, która szoruje równik, aby nie zardzewiał. Choć jakby się zastanowić, szorowanie równika to też sprawa niezwykłej wagi, bo co by było, gdyby kula ziemska się rozleciała?!

Tym razem moją rozmówczynią jest genialna i niezmiernie utalentowana Malina Prześluga - dramatopisarka, autorka książek dla dzieci i dramaturg Teatru Animacji w Poznaniu. 

Do jej dramatów (dla starszych widzów) należą m.in. “Pustostan”, “Wszystko jest dobrze, jesteśmy szczęśliwi”, „Garnitur Prezydenta” czy „Debil”, za który Malina w zeszłym roku otrzymała Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną.

Nagrodzona przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego profesor Małgorzatę Omilanowską za dokonania w dziedzinie literatury i dramaturgii dla dzieci. Laureatka Nagrody Artystycznej Miasta Poznania za “poważną twórczość dla dzieci, za oddanie głosu tym, których na co dzień nie słyszymy, za otwieranie zamkniętych umysłów i nowe opisywanie rzeczywistości”.

W Pracowni Malina opowiada o pracy nad swoją najnowszą książką dla dzieci "Arbuz i Pchełka - czyli wielkie wyprawy w Wielkopolskę", o czym warto pamiętać, pisząc dla najmłodszych i o jej ulubionych książkach z dzieciństwa.

Poza tym rozmawiamy o wartościach, które Malina wyniosła z domu, o wierszach jej autorstwa wydanych przez bardzo prywatne wydawnictwo Tato, a także o tym, dlaczego jako dziewczynka marzyła o byciu bibliotekarką.

A jakby tego było mało, wzdychamy nad zmianami w polskim systemie edukacji, Malina opowiada o wspaniałym profesorze języka polskiego z Marynki (Liceum św. Marii Magdaleny w Poznaniu) i przemyca sporo rad dla zainteresowanych pisaniem słuchaczek i słuchaczy. 

*

"Arbuz i Pchełka - czyli wielkie wyprawy w Wielkopolskę" w wersji na czytnik: tutaj. 

Potupajki i Dopoduszki: tutaj.

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Paulina Hycnar, Wysoko Wrażliwa: Ja też uczę się wyrozumiałości wobec siebie

Paulina Hycnar jest autorką bloga Wysoko Wrażliwa, na którym opowiada o wysokiej wrażliwości i o drodze, która pozwoliła jej samej odkryć i zrozumieć własną wrażliwość... wysoką wrażliwość. 

Paulina pochodzi z Katowic, ale aktualnie mieszka w Krakowie, gdzie studiuje Zarządzanie Kulturą i Mediami ze specjalizacją zarządzanie mediami na Uniwersytecie Jagiellońskim. I to właśnie media, a precyzyjniej media społecznościowe odgrywają istotna rolę w życiu Pauliny – w jej pracy menadżerki mediów społecznościowych i na instagramowym profilu Wysoko Wrażliwa.

W Pracowni Paulina tłumaczy, czym jest wysoka wrażliwość i jak możemy sprawdzić czy naszej wrażliwości blisko do tej wysokiej, jak odkryła swój dar wysokiej wrażliwości, a także skąd wziął się pomysł na stworzenie bloga o tej tematyce. 

Poza tym rozmawiamy o studiowaniu relatywnie młodego kierunku na renomowanej uczelni, o tym, jak szkoła mogłaby wesprzeć osoby, które czują mocniej i bardziej przejmują się krytyką, a także o ochronie naszej twórczości w mediach społecznościowych.  

Na deser nowe rekomendacje do Kanonu Lektur Pracowni i obrona doceniania siebie i dumy z siebie przed nazywaniem ich chwalipięctwem.

*

Blog Pauliny: tutaj.

Instagram Wysoko Wrażliwa: tutaj. 

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Natalia Martowska-Sokołowska, Będę Programistką: Czy to jestem ja? Czy ja się w tym widzę?

Delikatny prztyczek w nos tym, który myślą, że na przebranżowienie się w ich wieku jest już zdecydowanie za późno. Moja dzisiejsza rozmówczyni, Natalia Martowska-Sokołowska, w wieku trzydziestu lat, i żeby nie było zbyt łatwo... na urlopie macierzyńskim, postanowiła, że zostanie programistką. Wywróciła swoją dotychczasową karierę w agencji reklamowej do góry nogami, założyła bloga "Będę Programistką", i jej wysiłki, czas i praca nie poszły na marne... Natalia programistką została, a dziś pracuje już jako Frontend Support Team Lead. 

Natalia pochodzi z Krosna. Absolwentka socjologii i psychologii. Pasjonatka komputerów. Maksymalistka według testu Gallupa. Prywatnie mama. 

W Pracowni Natalia opowiada o motywacji stojącej za wyborem socjologii i psychologii, i o nauce ze studiów, która nie idzie w las. O przeprowadzce z Krosna do Warszawy i uczuciu bycia dorosłą, a także o wymagającym urlopie macierzyńskim, na którym stwierdziła, że nie chce wracać do pracy w agencji reklamowej, "bo się udusi".

Poza tym rozmawiamy o cechach dobrej programistki/dobrego programisty, o tym, do kogo powinniśmy się porównywać, o motywacji, a także o wsparciu męża na drodze do zostania programistką. 

*

Blog Natalii: tutaj.

Instagram Natalii: @bede_programistka

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Gosia Kępa: Podążam za tym, co jest mi bliskie

Gosia Kępa jest w drodze - dosłownie i w przenosi. Wagabunda, powsinoga, podróżniczka, która podąża za tym, co jest jej bliskie. Pochodzi ze Świdnicy na Dolnym Śląsku, gdzie uczęszczała do I Liceum Ogólnokształcącego, do klasy humanistycznej o profilu filmowym. Choć od najmłodszych lat interesowała się aktorstwem i działała w projekcie "Alchemia Teatralna", to zamarzyły się jej studia fotograficzne na "Łódzkiej Filmówce". Jednak jej teczka nie została wybrana i Gosia zamiast oddać się studiowaniu czegokolwiek "byle studiować", wyruszyła w podróż na Filipiny, do Australii i Nowej Zelandii, a równocześnie w podróż "w głąb siebie."

Zapraszam Was do wysłuchania intymnej rozmowy, w której momenty ciszy potrafią nieść ogromne znaczenie. W której rozmawiamy o wstydzie, działaniu pomimo strachu, porównywaniu się z innymi, o lęku przed cudzą oceną, tańcu w przestrzeni publicznej i o wielkiej wdzięczności za najmniejsze rzeczy, którą Gosia regularnie praktykuje. 

Poza tym Gosia opowiada o procesie rozumienia, że każdy z nas ma swoją własną drogę i tło - wydarzeń, pochodzenia, wychowania; o pobycie w Chorwacji jako jednym z najważniejszych okresów swojego życia do tej pory i o studiowaniu psychologii na SWPS w Warszawie. 

Dodatkowo Gosia przemyca kilka fantastycznych anegdot ze swojego dzieciństwa i opowiada o swojej mamie, która jest dla Gosi mentorką, a która to mama dowie się o tym, słuchając tego odcinka. 

*

Instagram Gosi: tutaj.

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Martyna Zygaj, nauczycielka jogi: Nie każdy musi mieć plan na całe życie

Bohaterka dzisiejszego odcinka to w zasadzie taka matka chrzestna Pracowni Dziewczyn, bo to właśnie Martyna była jedną z pierwszych osób, które dowiedziały się, że chcę stworzyć podcastowe miejsce do rozmów z dziewczynami i bardzo wspierała ten pomysł od samego początku. Co więcej, również dzięki Martynie do Pracowni wpadła jej kuzynka Agata Popiel-Machnicka, współzałożycielka wioski norweskiej Arendel. Dziś przyszedł czas na rozmowę z Martyną Zygaj, która swoją pogodą ducha i świetnymi anegdotami podnosi na duchu jak nikt inny!

Kiedy powiedziałam naszym wspólnym znajomym ze studiów, że Martyna będzie bohaterką w drugim sezonie podcastu, spotkałam się z reakcją, że było to do przewidzenia, bo ścieżka Maryny to taka dobra historia pełna uporu w dążeniu za pasją. 

Martyna pochodzi z Janowca Wielkopolskiego. Wychowała się w rodzinie nauczycieli. Absolwentka filologii norweskiej, certyfikowana nauczycielka jogi. Od ponad sześciu lat mieszka w Wielkiej Brytanii. 

W Pracowni opowiada dlaczego studiowała filologię norweską (m.in. ze mną, Marią, Olgą i Kubą), o szoku kulturowym, którego doświadczyła na Erasmusie w Bergen i dlaczego nie paliło się jej do studiów magisterskich. 

Poza tym rozmawiamy o jej podróżach po Azji, Australii i Nowej Zelandii, i czego ją nauczyły. O lunatykowaniu, pająkach i o poradach dla innych marzących o dalekich wyprawach. No i oczywiście o zainteresowaniu jogą, korzyściach płynących z ćwiczeń na macie, jak zostaje się nauczycielką jogi w Wielkiej Brytanii i co pandemia zmieniła w trybie pracy Martyny. 

*

Strona internetowa Martyny: tutaj.

Instagram Martyny: @martynayoga

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

 

Dr Karolina Pierzynowska: Z charakterem o poszukiwaniu leku na Alzheimera

Dr Karolina Pierzynowska jest adiunktem na Katedrze Biologii Molekularnej Wydziału Biologii Uniwersytetu Gdańskiego. Autorka i współautorka wielu publikacji naukowych i zgłoszeń patentowych dotyczących nowo odkrytych związków. Laureatka programu stypendialnego L’Oreal-UNESCO Dla Kobiet i Nauki. Kierowniczka grantu PRELUDIUM finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki. Pasjonatka tańca towarzyskiego i zainspirowana Marią Montessori mama. 

W Pracowni opowiada o badaniu efektywności genisteiny jako możliwego leku na chorobę Alzheimera i inne choroby neurologiczne, potrzebie zawziętości w pracy, w której częściej nie wychodzi niż wychodzi i o dyskryminacji ze względu na wiek. 

Poza tym rozmawiamy o temperamencie Karoliny, co fascynuje ją w Marii Montessori, o studiowaniu położnictwa ("skok w bok"), dlaczego i jak stara się pielęgnować indywidualizm swojej córki i o satysfakcji i wzruszeniach, które przynosi jej praca po latach studiów spędzonych w książkach. 

(Naszej rozmowie przysłuchuje się Cirilla - urocza czworonożna przyjaciółka Karoliny.)

*

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

 

Magda Chołaścińska, Atogrzywa: W pogoni za moimi marzeniami

Magda Chołaścińska jest ilustratorką, wielu doskonale znaną jako Atogrzywa. Pochodzi ze Szczecina, gdzie studiowała Architekturę i Urbanistykę. Absolwentka Copenhagen School of Design and Technology. Choć tytuł architekta posiada, pracowała w biurach projektowych a jej rodzinie nieobca jest architektura i projektowanie wnętrz, to jednak w przypadku Magdy pasja do ilustracji wzięła górę. Dziś przyznaje, że odpowiedzialność za projekt swojego domu z chęcią oddałaby mamie i siostrze.

W Pracowni Magda opowiada o porównywaniu się z innymi i potrzebie przypominania sobie o swoich własnych marzeniach. O pracy w agencjach reklamowych i przygotowaniu do założenia sklepu z ilustracjami.

Poza tym rozmawiamy o odmiennym charakterze studiów w Kopenhadze, pracowni Magdy, kryzysie twórczym i dlaczego nie zgadza się z osobami, które mówią, że dla nich na rysowanie i pracę w ilustracji jest już zdecydowanie za późno.

*

Strona internetowa Atogrzywa: tutaj.

Instagram Atogrzywa: tutaj. 

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Sylwia Camarda, Villa Montessori: Jesteś wystarczająca

Niespodzianka! Pracownia Dziewczyn powraca z bonusowym odcinkiem - czułym, otulającym, długim, więc idealnym na te okołoświąteczne dni. Tym razem moją rozmówczynią jest Sylwia Camarda, współzałożycielka Fundacji Villa Montessori, przedszkoli, szkół Villa Montessori, Montessori International School, Montessori International High School oraz Montessori Training Center Poznań. Redaktorka naukowa tłumaczeń na język polski dzieł Marii Montessori, sinolożka i mama.

 

W Pracowni Sylwia opowiada o szacunku do dziecka, kim jest dla niej Maria Montessori i za co ceni jej myśl pedagogiczną. Rozmawiamy o definiowaniu ludzi przez pryzmat szkolnej edukacji, bajkach Disneya, powtarzaniu "błędów" i metod wychowawczych rodziców czy pracy rodziców nad sobą. Poza tym o nauczycielskim powołaniu, jak Sylwia stara się pielęgnować siebie tak od środka, zmęczeniu kobiet "życiem", nadopiekuńczości i przejęciu odpowiedzialności za nas samych i nasze życie.

Dodatkowo, pytam Sylwię jak to się stało, że jest sinolożką, okazuje się, że uczęszczałyśmy do tego samego liceum i przemycam też kilka słów o mojej dotychczasowej ścieżce. 

*

Strona internetowa Villa Montessori: tutaj. 

Dzieła Marii Montessori wyd. PWN: tutaj.

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Joanna Czeczott, Kosmos dla Dziewczynek: Przeciw kaftanowi grzeczności

Joanna Czeczott jest redaktorką naczelną dwumiesięcznika Kosmos dla Dziewczynek wydawanego przy fundacji o tej samej nazwie, która pomaga walczyć z ograniczającymi dziewczynki stereotypami. Joanna jest także reporterką i autorką książek Macierzyństwo non fiction. Relacja z przewrotu domowego i Petersburg. Miasto Snu. Pisała między innymi do Gazety Wyborczej i Przekroju. Laureatka Nagrody Fundacji im. Kościelskich i finalistka Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego.  

W Pracowni Joanna opowiada o kryzysie prasy dla dzieci, który stał się motywacją do stworzenia Kosmosu dla Dziewczynek, wadze wewnętrznej motywacji w życiu i pracy, i wyzwaniu jakim jest pisanie treści dla młodych czytelników.

Poza tym rozmawiamy o "postawie wyuczonej bezradności", z którą dziewczynki mogą wkroczyć w dorosłość, co możemy rozumieć przez "grzeczność", a także o uczeniu się roli macierzyńskiej, pustkach w indeksie, skreśleniu z listy studentów i twórczości Astrid Lindgren.

*

Strona internetowa "Kosmosu dla Dziewczynek": tutaj.

Kosmos dla Dorosłych: tutaj. 

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Dr n.med. Anna Domaszewska-Szostek i lek. Marta Krzyżanowska, Ageless: Wyjście ze strefy komfortu

Anna Domaszewska-Szostek jest doktorem nauk medycznych z zakresu biologii medycznej i biotechnolożką, a Marta Krzyżanowska to lekarka w trakcie szkolenia specjalizacyjnego z zakresu okulistyki i studiów na Podyplomowej Szkole Medycyny Estetycznej PTL. 

Razem tworzą zgrany duet odpowiedzialny za Ageless - naukowego bloga o procesach starzenia się organizmu i jak im przeciwdziałać. 

Dziewczyny poznały się w Chicago, w laboratorium prof. Marii Siemionow. "No tak, i co? Kolejna studentka przyjechała?" powiedziała Ania do menadżerki laboratorium przed poznaniem Marty... And the rest is history! 

W Pracowni opowiadają o początkach współpracy, obawie przed utratą anonimowości - naukowczyni i lekarka, a tu nagle blogerki(!) - czy swoich porażkach i o potrzebie zmiany podejścia do porażki w Polsce. 

Poza tym rozmawiamy o poczuci wolności dziecka i poszanowania jego wyborów, o tym czy wiek ma jakiekolwiek znaczenie w naturze ich współpracy, krytycznych komentarzach i Michelle Obamie. A dodatkowo Marta chwali ideę slow life, a Ania wspomina studiowanie historii sztuki. 

*

Blog Ageless: tutaj. 

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Dr Aleksandra Hamanowicz, astronomka: W poszukiwaniu spełnienia

Aleksandra Hamanowicz jest doktorem astronomii, stypendystką instytutu Space Telescope Science w Baltimore, w Stanach Zjednoczonych. Pochodzi z Wydmin w woj. warmińsko-mazurskim, ale jak ma w zwyczaju mówić: "pochodzenie nie determinuje przyszłości".

Już jako 6-latka była przekonana, że będzie badać ciała niebieskie... No, ewentualnie kopać w poszukiwaniu szczątków dinozaurów. Jednak zostanie naukowcem w rodzinie, w której nikt wcześniej takiego tytułu nie posiadł, wiązało się z nie lada wyzwaniami. 

W Pracowni Aleksandra opowiada o swojej pracy - w tym o badaniu galaktycznych sióstr naszej Drogi Mlecznej i o uczuciu bycia "małą kropką na małym ziarenku piasku" w kosmosie - a także obala stereotyp "naukowca-odludka". 

Poza tym rozmawiamy o wiadomości, przez którą Aleksandra o mały włos nie spadła z krzesła, marzeniu ustanowienia prawa dr Hamanowicz, poziomie polskiej astronomii dzisiaj, wspaniałych nauczycielkach i mentorkach, które spotkała na swojej drodze, i o burzy, która przetoczyła się przez jej dom, gdy po latach zainteresowania wszechświatem, postawiła na swoim i została astronomką właśnie.

*

Strona internetowa Aleksandry: tutaj.

Strona internetowa Space Telescope Science Institute: tutaj.

Klub Astronomiczny Almukantarat: tutaj.

Krajowy Fundusz na rzecz dzieci: tutaj.

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Stefania Kumor, położna: We wszystkich kobietach jest siła

Stefania Kumor jest położną i seksuolożką. Zawsze czuła, że chciałaby pomagać innym – mieć taką pracę, która pozwoli jej rozwiązywać problemy
i widzieć jej realne efekty. Fascynują ją kobiety i siłą, która w nas drzemie. 

W Pracowni tłumaczy czym i kim zajmują się położne (okazuje się, że nie wszyscy wiedzą), czym jest ta drzemiąca w nas siła/moc i jak ją z tej drzemki wybudzić. Poza tym Stefania opowiada o braku tematów tabu w domu rodzinnym, o kobiecie, która nauczyła ją być odważną, wagarowaniu, szoku mamy, gdy wybrała studia położnicze, i co dla niej znaczy być "wielkim człowiekiem".

*

Instagram Stefanii: @stefakum

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Joanna Gacek-Sroka, Props: Trzeba rozmawiać!

Joanna Gacek-Sroka jest założycielką marki Props, oferującej torby, plecaki, nerki i inne materiałowe akcesoria. Joanna jest marzycielką, ale i wytrwałą realizatorką swoich marzeń, która swoją motywacją i humorem potrafi zarażać do działania wielu. Uwielbia pisać, śpiewać i, co niektórych zaskakuje, fascynują ją kobiety i ich siła. 

W Pracowni opowiada o początkach Propsa i zaangażowaniu swojej mamy w biznesie, a także o swoim podejściu do systemu edukacji i dlaczego nie jest fanką oceniania. Poza tym o mentoringu, dlaczego kobiety powinny rozmawiać i dzielić się swoimi doświadczeniami z innymi, o depresji poporodowej i dlaczego wiele dziewczyn nie prosi o pomoc. 

*

Sklep Props: tutaj.

Instagram Propsa: @props_pl

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Anna Wawrzyniak, Stowarzyszenie Lepszy Świat: Zadbać o siebie

Anna Wawrzyniak jest prezeską poznańskiego Stowarzyszenia Lepszy Świat, zajmującego się pomocą społeczną, edukacją i promocją wolontariatu. Ania pracuje również na rzecz projektu Masz Głos, Masz Wybór Fundacji Batorego. Znamy się już ponad 10 lat, z liceum, a zdaje się jakbyśmy nie znały się wcale (rozmawiamy i o tym!). 

W Pracowni Ania opowiada o doświadczeniu odbudowywania szkoły w Nepalu, która została zniszczona w trzęsieniu ziemi a także o budowaniu swojej pewności siebie na szkolnych ocenach i dokąd ją to zaprowadziło. Poza tym o potrzebie niedefiniowania siebie wyłącznie przez pracę, wyznaczaniu granic, o tym, że żeby nieść komuś pomoc i wsparcie, warto najpierw zaopiekować się sobą i że warto samemu prosić o wsparcie.

*

Stowarzyszenie Lepszy Świat: tutaj

Masz Głos, Masz Wybór, Fundacja Batorego: tutaj 

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Kasia Nowicka, Novika: Lekcja muzyki według Noviki

Kasia Nowicka, jest wokalistką, autorka tekstów i dziennikarką muzyczną.
Od ponad 20 lat aktywnie działa na scenie klubowej. Początki jej kariery sięgają zespołu Futro, powstałego na fundamencie przyjaźni z Wojciechem Applem i Konrad Kuczem. Współpracowała między innymi ze Smolikiem czy Fiszem. Grała jako DJka. Solowo zadebiutowała w 2006 albumem Tricks of Life. Występuje w klubach w ramach kolektywu Beats Friendly, często
w duecie z Mr. Lex. Związana była z Radiostacją, prowadziła audycje w Roxy FM, Programie Czwartym Polskiego Radia czy Chillizet. Obecnie prowadzi audycje Lekko i Radio Leniwa Niedziela w Radiospacji. 

W Pracowni opowiada o prowadzonych przez siebie lekcjach muzyki, pomyśle na pełen wspomnień kanał JakByło? na YT i dlaczego chciała studiować anglistykę. Poza tym o żalu porzucenia gry na instrumencie, wadze ciekawości w skutecznej edukacji, jak pandemia wpływa na pracę artystów
i o potrzebie zaszycia się, aby pobyć sama ze sobą.

*

Instagram Kasi Nowickiej @novikasia

Facebook Kasi Nowickiej @novikamusic

Kanał YT JakByło? Tutaj

Instagram JakByło? @JakByło

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Dr Mira Marcinów, Ośrodek Myśli Psychoanalitycznej: Odwaga pytania i błądzenia

Mira Marcinów jest doktorem psychologii, pisarką, filozofką, na co dzień kieruje Ośrodkiem Myśli Psychoanalitycznej. Jej debiut prozatorski "Bezmatek" ukazał się w kwietniu nakładem wydawnictwa Czarne. 

W Pracowni Dziewczyn opowiada o źródłach zainteresowania szaleństwem i jakie decyzje podjęła, jadąc Subaru Libero na wakacje do Chorwacji. Chcąc w przyszłości pisać dzieła literackie, postanowiła iść do klasy matematyczno-fizycznej (sic!) by, jak mówi, nauczyć się dyscypliny myślenia. Rozmawiamy o promotorze, który nie chciał przez nią trafić do więzienia, o terapii tańcem, tańczeniu w kawiarniach i ruchu ciała w pandemii A także pasji, która może stać się cierpieniem i o uczeniu się nieumniejszania siebie.

*

Instagram Miry Marcinów @miramarcinow

Ośrodek Myśli Psychoanalitycznej: tutaj 

Szot Inspiracji (video o tańcu): tutaj

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Zofia Różycka, ilustratorka: Edukacja jest potrzebna, ale nie jest konieczna

Zofia Różycka jest ilustratorką, graficzką i kaligrafką. Poza tym to prawdziwa mistrzyni słodkich wypieków. Jej ilustracje możecie podziwiać m.in. w książkach Zwierzyniec profesora Jerzego Bralczyka i Łazik na księżycu Grzegorza Chlasty. Przez lata jej przepisy i fotografie kulinarne były publikowane w wielu miesięcznikach, w tym w magazynie Zwierciadło, w którym Zofia i jej przyjaciółka były odpowiedzialne za dział kuchnia. Ach, no i przez osiem lat prowadziła pracownię cukierniczą w Warszawie. Dziś jej przepisy można znaleźć w cudownie wydanej autorskiej książce Alfabet ciast.

 

W Pracowni Dziewczyn opowiada o "ucieczce" ze studiów, lekcjach malarstwa jak z filmu, co fascynuje ją w chałupniczym składaniu długopisów i dlaczego dziś uczy się jeździć na deskorolce. Poza tym mówi o trudach prowadzenia pracowni cukierniczej i potrzebie rysowania psiaków do adopcji. 

*

Instagram Zofii Różyckiej @zofiarozycka

Facebook Zofii Różyckiej @zofiarozycka

Instagram Pracowni Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Marta Szostak, Teatr Muzyczny: Ludzie, którzy przy nas stoją

Och, Marta, Marta! Jak siostra choć znamy się dopiero rok... I chyba nie ma lepszego dnia na premierę tego odcinka niż 1. października - Międzynarodowy Dzień Muzyki. Dlaczego? Czytaj dalej! 

Na co dzień kierownik marketingu Teatru Muzycznego w Poznaniu, absolwentka arteterapii oraz muzykolog, swoją pasją do muzyki, sztuki
and beyond inspiruje przyjaciół, ale jestem pewna, że tą rozmową zainspiruje
i Ciebie. 

W Pracowni opowiada o swoich doświadczeniach śpiewania w rozmaitych chórach, o muzyce i towarzyszącej jej ciszy, perypetiach maturalnych,
o nauczycielskim powołaniu jej mamy oraz wadze terapii i pracy nad sobą. 

*

Strona internetowa poznańskiego Teatru Muzycznego: tutaj

Poznański Prestiż: tutaj

Instagram Pracownia Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com

Agata Popiel-Machnicka, Arendel: Krok po kroku

Agata Popiel-Machnicka jest współwłaścicielką wioski norweskiej Arendel - agroturystyki w sercu Wielkopolski. Jest szalenie ambitna, zdeterminowana, nie boi się wyzwań.

W Pracowni mówi o hodowli reniferów, byciu fanką Od przedszkola do Opola, studiowaniu języków, sposobie na przekuwanie planów w rzeczywistość, czego uczy się od męża i dlaczego razem z nim zdecydowała się przenieść kawałek Skandynawii do Polski.

*

Strona internetowa Arendel, wioska norweska: tutaj

FB Arendel: tutaj

Instagram Pracownia Dziewczyn @pracowniadziewczynpod

Kontakt: pracowniadziewczynpodcast@gmail.com